Stoperan

Stoperan, kapsułki twarde, 2 mg, 8 szt

Stoperan to doskonały lek przeciwbiegunkowy w postaci niewielkich, a także łatwych do połknięcia kapsułek do stosowania doustnego.

Skład

(1 kapsułka): chlorek loperamidu 2 mg, substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian, żelatyna, erytrozyna, błękit patentowy, tytanu dwutlenek, żółcień chinolinowa,

Działanie

Dzięki zawartym w preparacie składnikom wykazuje on skuteczne i przede wszystkim szybkie działanie przeciwbiegunkowe. Nawet już 1 dawka Stoperanu czyli 2 kapsułki, może skutecznie zatrzymać biegunkę, ze względu na zawartość najsilniejszej dopuszczonej na rynku substancji - OTC (chlorowodorek loperamidu 2mg). Swoim działaniem preparat bezpośrednio hamuje nasiloną perystaltykę, a także zwiększa wchłanianie wody z jelita. Przywraca to optymalną pracę jelit oraz zwalnia pasaż jelitowy, zmniejszając dodatkowo utratę wody i elektrolitów z ciała.

Wskazania

Przede wszystkim zaleca się stosowanie Stoperanu głównie w leczeniu objawowym ostrych biegunek, a także leczeniu objawowym przewlekłych biegunek, które występują zwykle w chorobach zapalnych jelit, a także w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego czy zespole jelita drażliwego. Stoperan z powodzeniem może być stosowany równocześnie z lekami działającymi przyczynowo. 

Dawkowanie

Preparat należy podawać doustnie w dawkach:

Dzieci powyżej 12 lat i dorośli:  biegunka ostra - początkowa dawka 4 mg (2 kapsułki), następnie 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 16 mg na dobę); biegunka przewlekła - pierwsza dawka 2 mg (1 kapsułka) 2 razy na dzień, maksymalnie 8-12 mg (4-6 kapsułek) na dobę.

Dzieci powyzej 9 lat: biegunka ostra – podawać 2 mg (1 kapsułkę) po każdym luźnym wypróżnieniu (maksymalnie 6 mg na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (maksymalnie 3 kapsułki na dobę).

Natomiast dla dzieci powyżej 6 lat: biegunka ostra – podawać 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (maksymalnie 3 kapsułki na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (maksymalnie 2 kapsułki na dobę).

Przeciwwskazania:

Nie należy stosować leku:

• jeśli występuje nadwrażliwość (uczulenie) na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• w stanach, w których niepożądane jest spowolnianie perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy, stosowanie leku Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit,
• w niedrożności jelit, ostrym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ostrym rzucie krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, zwłaszcza związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
• w bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
• w ostrej czerwonce z krwią w kale i przebiegającej z podwyższoną temperaturą ciała,
• u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Zachować ostrożność stosując Stoperan:
Należy zachować ostrożność stosując Stoperan w biegunce bakteryjnej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość toksycznego działania leku na ośrodkowy układ nerwowy. U pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych. Podawanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub rozwijającej się niedrożności. U pacjentów, u których występuje gorączka oraz krew w kale, przed rozpoczęciem podawania loperamidu należy ustalić przyczyny biegunki. Jeśli po podaniu leku objawy nie ustępują w ciągu 48 godzin, należy przerwać podawanie leku Stoperan i skontaktować się z lekarzem. U pacjentów z AIDS, leczonych lekiem Stoperan z powodu biegunki, należy przerwać podawanie leku w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha. U pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno przez wirusy, jak i bakterie, opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy podczas stosowania loperamidu.
Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy (patrz także punkt „Ważne informacje o niektórych składnikach leku Stoperan”).

Ciąża:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Karmienie piersią:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Działania niepożądane:

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):
- bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność;
- ból brzucha, wzdęcia brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, niedrożność jelit, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność, suchość w jamie ustnej;
- wysypka, pokrzywka i świąd, obrzęk naczynioruchowy, wysypki pęcherzowej, w tym zespołu Stevensa-Johnsona (choroba skóry polegająca na odwarstwieniu się naskórka), rumienia wielopostaciowego (choroba skóry przebiegająca z powstaniem zmian    rumieniowatych) i martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (choroba skóry, w przebiegu której dochodzi do zmian martwiczych naskórka);
- reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna z występującymi nagle trudnościami w oddychaniu, obrzękiem twarzy lub gardła, ciężkimi zawrotami głowy) i reakcje przypominające anafilaksję;
- zatrzymanie moczu. Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.

Uwagi:

Bardzo ważny jest kontakt z Lekarzem jeżeli podczas leczenia ostrej biegunki w ciągu 48 godzin nie nastąpi poprawa, zwłaszcza w przypadku dzieci.