Telmisartan Egis

Lek stosowany w leczeniu nadciśnienia. Telmisartan EGIS należ y do grupy leków nazywanej antagonistami receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną przez organizm, która powoduje zwężenie naczyń, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi. Lek Telmisartan EGIS hamuje działanie angiotensyny II, dzięki czemu naczynia krwionośne się rozkurczają, a ciśnienie tętnicze krwi ulega obniżeniu. Telmisartan EGIS jest stosowany w leczeniu nadciśnienia samoistnego (wysokiego ciśnienia tętniczego krwi) u dorosłych. Określenie „samoistne” oznacza, że wysokie ciśnienie krwi nie jest spowodowane przez inną chorobę.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Telmisartan EGIS można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabletki należy połknąć popijając wodą lub innym płynem, niezawierającym alkoholu.

Możliwe skutki uboczne:

Często: niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) u osób leczonych w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych. Niezbyt często: zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych , duże stężenie potasu w osoczu, obniżenie nastroju (depresja), omdlenie, trudności z zasypianiem, uczucie wirowania, wolną czynność serca (bradykardia), niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie) u pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego, zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne), duszność, ból brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia, wymioty, nadmierne pocenie się, świąd skóry, wysypkę polekową, bóle mięśni, bóle pleców, kurcze mięśni, zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek, ból w klatce piersiowej, uczucie osłabienia i zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Rzadko: posocznica, zwiększenie liczby pewnego rodzaju białych ciałek (eozynofilia), mała liczba płytek krwi (małopłytkowość ), ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna), reakcja alergiczna (np. wysypka, świąd, problemy z oddychaniem, świszczący oddech, obrzęk twarzy lub niskie ciśnienie tętnicze), niskie ciśnienie tętnicze, uczucie niepokoju, zaburzenia widzenia, szybka czynność serca, nieżyt żołądka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia czynności wątroby, zaczerwienienie skóry, nagły obrzęk skóry i  błon śluzowych, bóle stawów, bóle kończyn, bóle ścięgien, objawy grypopodobne, zwiększone stężenie kwasu moczowego, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny. Brak danych dotyczących wpływu leku Telmisartan EGIS na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Niektórzy pacjenci leczeni z powodu nadciśnienia tętniczego krwi mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub zmęczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Poinformuj lekarza:

Jeśli występuje uczulenie na telmisartan lub na którykolwiek z pozostałych składników leku. Jeśli masz ciężkie zaburzenia czynności wątroby, takie jak zastój żółci lub zwężenie drogi jej odpływu (problemy z odpływem żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego) lub jakakolwiek inna ciężka choroba wątroby. Jeśli występuje: choroba nerek lub stan po przeszczepieniu nerki, zwężenie tętnicy nerkowej, zaburzenia dotyczące serca, zwiększone stężenie aldosteronu, niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), zwiększone stężenie potasu we krwi, cukrzyca. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które planujesz stosować. Dotyczy to zwłaszcza jednoczesnego przyjmowania razem z lekiem Telmisartan EGIS: preparatów litu, stosowanych w leczeniu niektórych rodzajów depresji, leków, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, takich jak substytuty soli kuchennej zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas , inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen), heparyna, leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna lub takrolimus) oraz antybiotyk o nazwie trimetoprim, leków moczopędnych, zwłaszcza przyjmowanych w dużych dawkach razem z lekiem, innych leków obniżających ciśnienie, niesteroidowe leki przeciwzapalne np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen, kortykosteroidy. Gdy jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią.