Beraktant jest stosowany w profilaktyce i leczenie wcześniaków, u których istnieje ryzyko RDS, albo ujawniły się symptomy niedojrzałości płuc. Celem uchronienia wcześniaków posiadających niską urodzeniową wagę ciała (czyli do 1250 g), albo ze zdiagnozowanymi brakami beraktantu, składnik należy wdrożyć jak najszybciej, najlepiej w pierwszym kwadransie życia. W celach leczniczych, jeśli zostało zdiagnozowane RDS, powinno się błyskawicznie wdrożyć beraktant.
Przeciwwskazania
Brak stabilności u dziecka, występowanie nieodbarczonej odmy opłucnowej, ciężkiej kwasicy, ciężkiego krawienia śródczaszkowego oraz z dróg oddechowych, a także niewyrównana niedokrwistość.
Działania niepożądane
Przejściowa bradykardia, spadek lub nadmierny przyrost ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi. Sporadycznie występuje bladość, zwężenie naczyń, wzrost lub spadek ciśnienia tętniczego, bezdech, refluks podanej zawiesiny, zatkanie rurki intubacyjnej, hiperkapnia, hipokapnia. Nie istnieje potwierdzenie odnośnie związku podawania beraktantu ze wzrostem częstości wylewów wewnątrzczaszkowych czy krwotoków płucnych. Niskie prawdopodobieństwo nadwrażliwości na białko bydlęce. O ile doszło do przedawkowania pojawiają się symptomy niedrożności dróg oddechowych. Lekarz powinien wdrożyć kurację objawową i wspomagającą.
Powrót do listy