Cefiksym wchodzi w skład leków stosowanych w terapii zarówno ostrych, jak i przewlekłych infekcji, do których doszło wskutek kontaktu z drobnoustrojami chorobotwórczymi, takimi jak: infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, ostre rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, niepowikłana infekcja nerek i dróg moczowych.
Przeciwwskazania
Nie stosować u kobiet w okresie ciąży i laktacji (o ile lekarz nie zaleci inaczej), u pacjentów z nadwrażliwością na cefalosporyny, a także ze zdiagnozowanymi zaburzeniami pracy nerek czy ostrym zaburzeniem żołądkowa-jelitowym, przebiegającym wraz z wymiotami i biegunką, ponieważ nie jest wtedy możliwe optymalne przyswojenie substancji leczniczej. Należy kontrolować kondycję nerek, o ile lek na bazie cefiksymu stosuje się równocześnie z antybiotykami aminoglikozydowymi, polimyksyną B, kolistyną, albo znacznymi porcjami leków o działaniu moczopędnym (np. furosemidem), które zaliczane są do grupy diuretyków pętlowych (np. furosemidem). Szczególnie jest to wskazana u pacjentów, którzy mieli już przedtem zdiagnozowaną niewydolność nerek.
Działania niepożądane
Wśród efektów ubocznnych zwykle wymienia się biegunkę, rozwolnienie, ból żołądka, nudności, wymioty, wysypkę, bóle głowy, a także odwracalny wzrost poziomu enzymów wątrobowych wykazany w surowicy. Sporadycznie możliwa jest utrata apetytu, zapalenie błony śluzowej, skórne reakcje alergiczne, reakcje nadwrażliwości, wzdęcia, świąd, zawroty głowy, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, przemijająca nadmierna ruchliwość i zmiany w obrazie krwi. Lek jest stosowany poprawnie nie zaburza obsługi pojazdów i maszyn mechanicznych.
Powrót do listy