Gadodiamidum jest niejonowym, paramagnetycznym preparatem kontrastowym stosowanym w diagnostyce. Gadodiamidum nasila sygnał z miejsc, w których bariera krew-mózg została uszkodzona przez procesy chorobowe. Gadodiamidum stosowany jest do badania rezonansem magnetycznym czaszki i rdzenia kręgowego oraz całego ciała w tym: obszaru głowy i szyi, przestrzeni piersiowej i serca, kończyn, brzucha i miednicy (gruczołu krokowego i pęcherza moczowego), piersi, trzustki i wątroby, przestrzeni pozaotrzewnowej (nerki), układu mięśniowo-szkieletowego i naczyń krwionośnych (angiografia).
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować Gadodiamidum:
- jeżeli pacjent ma uczulenie na gadodiamid.
- u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek oraz po przeszczepie wątroby. W tej grupie pacjentów podanie Gadodiamidum jest powiązane z chorobą nazywaną nerkopochodnym zwłóknieniem układowym (NSF). NSF jest chorobą, która powoduje pogrubienie skóry i tkanek łącznych. NSF może powodować osłabienie ruchliwości stawów, osłabienie mięśni lub upośledzenie funkcji organów wewnętrznych, co może prowadzić do zagrożenia życia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności:
Należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:
- jeżeli pacjentowi wszczepiono stymulator (rozrusznik) serca lub inny implant o właściwościach ferromagnetycznych bądź metalowy stent;
- jeżeli u pacjenta wystąpiły jakiekolwiek reakcje po uprzednich wstrzyknięciach środków kontrastowych;
- jeżeli pacjent ma alergię (np. katar sienny, pokrzywkę) lub astmę;
- jeżeli pacjent ma choroby serca lub układu nerwowego (padaczka, zmiany patologiczne mózgu);
- jeżeli nerki pacjenta nie funkcjonują prawidłowo.
Nie należy stosować Gadodiamidum u pacjentów z poważnymi chorobami nerek oraz u pacjentów, u których wykonano lub planuje się przeszczep wątroby. W tej grupie pacjentów podanie Gadodiamidum jest wiązane z choroba nazywaną nerkopochodnym zwłóknieniem układowym (NSF). NSF jest chorobą, która powoduje pogrubienie skóry i tkanek łącznych. NSF może powodować osłabienie ruchliwości stawów, osłabienie mięśni lub zaburzenia czynności organów wewnętrznych, co może prowadzić do zagrożenia życia.
Gadodiamidum nie należy także stosować u noworodków poniżej 4 tygodni życia.
Po podaniu Gadodiamidum odnotowano przypadki NSF u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek. Stąd też, zaleca się ostrożność podczas stosowania Gadodiamidum u tej grupy pacjentów.
Należy powiedzieć lekarzowi:
- jeśli nerki pacjenta nie pracują prawidłowo;
- jeśli pacjent niedawno przebył lub w najbliższym czasie ma mieć przeszczep wątroby.
Przed wykonaniem badania z użyciem Gadodiamidum należy wykonać badanie krwi w celu oceny prawidłowości czynności nerek pacjenta.
Gadodiamidum jest przeciwwskazany do stosowania u noworodków poniżej 4 tygodni życia. Z uwagi na niewystarczająco rozwiniętą czynność nerek u niemowląt poniżej 1 roku życia, Gadodiamidum można stosować u niemowląt jedynie po starannym rozważeniu przez lekarza zasadności takiego postępowania.
Należy poinformować lekarza wykonującego badanie o istniejących schorzeniach oraz reakcjach uczuleniowych.
Działania niepożądane:
Częstość możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
- bardzo często: (występują u więcej niż 1 osoby na 10);
- często: (występują u 1 do 10 osób na 100);
- niezbyt często: (występują u 1 do 10 osób na 1 000);
- rzadko: (występują u 1 do 10 osób na 10 000);
- bardzo rzadko: (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000);
- nieznana: (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W badaniach klinicznych obserwowano następujące działania niepożądane:
Często krótkotrwałe poczucie uogólnionego ciepła, oziębienia, ucisku lub bólu w miejscu wstrzyknięcia, bóle głowy, nudności.
Niezbyt często: nadwrażliwość, reakcje alergiczne skóry i błon śluzowych, zawroty głowy, nietypowe wrażenia, tj. uczucie mrowienia, drętwienia i kłucia, zaburzenia smaku, wymioty, biegunka, rozszerzenie naczyń krwionośnych, którego objawem jest, m.in. zaczerwienienie, swędzenie.
Rzadko: zaburzenia węchu, drgawki, drżenie, dreszcze, senność, zaburzenia widzenia, trudności w oddychaniu, bóle stawów, lęk, bóle w klatce piersiowej, zaburzenia czynności nerek (ostra niewydolność nerek), duszności, kaszel, wysypka i pokrzywka, puchnięcie twarzy i obrzęk naczynioruchowy (choroba skóry i błon śluzowych charakteryzująca się występowaniem obrzęków), gorączka. U pacjentów z istniejącą niewydolnością nerek może wystąpić ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek obserwowano przypadki nerkopochodnego zwłóknienia układowego (choroby związanej ze stwardnieniem skóry, które może także obejmować tkanki miękkie i narządy wewnętrzne), objawiającej się przebarwieniami i pogrubieniem skóry, które mogą być bolesne. W rezultacie może dojść do zmniejszonej ruchliwości stawów, osłabienia mięśni lub zaburzenia funkcji organów wewnętrznych.
Mogą wystąpić reakcje anafilaktyczne/rzekomoanafilaktyczne (silne, zagrażające życiu reakcje występujące np. po podaniu leku), przyspieszenie tętna, kichanie, podrażnienie gardła, trudności w oddychaniu.
Działania niepożądane występują zwykle w ciągu godziny od podania leku. Rzadko działania niepożądane mogą wystąpić w ciągu kilku godzin lub nawet dni po podaniu Gadodiamidum.
Powrót do listy