Magnesii sulfas ogranicza pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego i przewodnictwo nerwowo-mięśniowego. Magnesii sulfas odnajduje zastosowanie w ciąży powikłanej nadciśnieniem (gezstozą), w stanach ostrego niedoboru magnezu, stanach drgawkowych wynikających z niedoboru magnezu (towarzyszących padaczce, kłębuszkowemu zapaleniu nerek lub niedoczynności tarczycy), w napadowym częstoskurczu przedsionkowym, Torsade de pointes i w dychawicy oskrzelowej.
Przeciwwskazania:
Kiedy nie stosować leku Inj. Magnesii Sulfurici 20% Polpharma
- jeśli występuje nadwrażliwość na magnez lub jego sole
- jeśli występuje blok serca lub uszkodzenie mięśnia sercowego
- jeśli występuje nużliwość mięśni (myasthenia gravis)
- jeśli występuje niewydolność nerek.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Inj. Magnesii Sulfurici 20% Polpharma
- Aby uniknąć zatrucia podczas parenteralnego stosowania siarczanu magnezu, należy dokładnie obserwować pacjenta i oznaczać stężenie jonów magnezowych w surowicy krwi.
- Należy kontrolować liczbę oddechów podczas stosowania leku oraz przed podaniem kolejnej dawki (nie powinna być ona mniejsza niż 16/minutę).
- Nie należy kontynuować leczenia, jeśli w ciągu 4 godzin pacjent wydali mniej niż 100 ml moczu.
- Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek z uwagi na ryzyko zatrucia.
- Nie należy stosować siarczanu magnezu i pacjentów w śpiączce wątrobowej, jeśli występuje ryzyko niewydolności nerek.
Stosowanie leku Inj. Magnesii Sulfurici 20% Polpharma z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
- Sole magnezu nasilają działanie leków zwiotczających typu tubokuraryny.
- Podczas parenteralnego stosowania siarczanu magnezu i leków blokujących zakończenia nerwowo-mięśniowe może wystąpić blokada nerwowo-mięśniowa.
- Siarczan magnezu nasila działanie barbituranów, opioidów, leków stosowanych do narkozy i innych działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy.
- Siarczan magnezu należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy, ponieważ mogą wystąpić zaburzenia przewodnictwa w sercu.
- Sole wapnia zastosowane dożylnie znoszą działanie magnezu.
- Sole magnezu nasilają działanie leków z grupy antagonistów jonów wapnia.
Jednoczesne stosowanie z nifedypiną może rzadko prowadzić do zaburzeń równowagi wapniowej i powodować zaburzenia czynności mięśni.
Działania niepożądane:
Objawy niepożądane po parenteralnym podaniu siarczanu magnezu są związane najczęściej z hipermagnezemią i są następujące: osłabienie mięśniowe, senność, dezorientacja, śpiączka, zmniejszenie odruchów, niedowład, zwiększona potliwość, uczucie pragnienia, depresja oddechowa, zaburzenia rytmu serca i zatrzymanie akcji serca, bradykardia, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia czynności nerek, zaczerwienienie twarzy, hipotermia, nudności i wymioty.
W celu zmniejszenia ryzyka zatrucia solami magnezu należy kontrolować stężenie magnezu w surowicy.
Podczas leczenia rzucawki może wystąpić znacząca hipokalcemia oraz tężyczka hipokalcemiczna.
Powrót do listy
