Gigantyzm jest anomalią powstającą z nadmiernego wydzielania hormonu wzrostu (GH). Przebieg każdego przypadku tej choroby jest jednak odmienny i zależy od tego, czy do zwiększonego wytwarzania GH doszło jeszcze zanim zakończył się wzrost szkieletu, czy później.
Dwa rodzaje gigantyzmu: przysadkowy i eunuchoidalny.
Gigantyzm przysadkowy wywołany jest nadczynnością wydzielania hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową spowodowane gruczolakiem przysadki lub wytworzone na skutek nadmiernego pobudzania przysadki przed podwzgórzowy hormon GHRH. Wzrastanie jest równomierne a wiek kostny prawidłowy.
Gigantyzm eunuchoidalny powoduje niedobór hormonów płciowych. W tym wypadku przyczyną nadmiernego wzrostu staje się opóźnione kostnienie chrząstek nasadowych jako wynik obniżonego poziomu estrogenów, które są główną przyczyną mineralizacji. Nadmierny wzrost objawia się późno.
Leczenie:
Leczenie opiera się na unormowaniu prawidłowego poziomu hormonu wzrostu oraz ograniczeniu objawów powstałych przez obecność guza. Może być on usunięty chirurgicznie lub zniszczony za pomocą radioterapii.
Ryzyko zachorowania:
Częstość występowania obu omawianych schorzeń jest podobna. Dorośli chorują najczęściej między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia.
Powrót do listy