ABC wiedzy o błonniku!

Powszechnie wiadomo o znaczeniu błonnika w zdrowej, zbilansowanej diecie. Duża ilość błonnika w codziennym jadłospisie jest wskazana, jednak należy pamiętać, że jednocześnie zbyt duże ilości błonnika mogą być mieć nieprzyjemne skutki. Niestety, nie ma złotego środka dla wszystkich. Każdy organizm reaguje indywidualnie – najważniejsze, aby uważnie obserwować co się dzieje w naszym organizmie i od razu reagować.

Dlaczego błonnik w diecie?
Z punktu widzenia odżywiania ważny jest błonnik pokarmowy, który można podzielić na rozpuszczalny w wodzie i nierozpuszczalny.
Błonnik rozpuszczalny: reguluje pracę jelit, wychwytuje toksyczne związki umożliwiając ich wydalanie z organizmu, wpływa na skład mikroflory jelitowej, spowalnia wchłanianie składników pokarmowych, zmniejsza zawartość cholesterolu we krwi oraz obniża poziom glukozy.
Błonnik nierozpuszczalny: reguluje pracę jelit, pobudza ukrwienie jelit i przyspiesza perystaltykę, zmniejsza wartość energetyczną diety i daje poczucie sytości, pobudza wydzielanie soków trawiennych.
Dzięki powyższym właściwościom błonnik jest pomocny w zapobieganiu oraz ograniczeniu występowania objawów wywołanych przez: otyłość, zaparcia, cukrzycę insulinoniezależną, choroby układu krążenia, kamicę nerkową, nowotwory jelita grubego, żylaki odbytu, zapalenie wyrostka robaczkowego.

Dla kogo błonnik niewskazany?
W niektórych schorzeniach zabrania się wręcz spożywania błonnika:

• wybrane choroby zakaźne
• wrzody żołądka oraz dwunastnicy
• stany zapalne żołądka, jelit, trzustki oraz dróg żółciowych
• fizjologiczne zaburzenia wywołane niedoborem składników mineralnych

Wady błonnika pokarmowego:
Spożywany w nadmiernych ilościach może skutkować:

• ograniczonym wchłanianiem składników mineralnych (wapnia, cynku, miedzi, żelaza, magnezu) i niektórych witamin – aby problemu uniknąć należałoby zwiększyć spożycie wspomnianych składników mineralnych oraz witamin, jednak pod nadzorem specjalisty
• wzdęciami, bolami brzucha, biegunką – jeżeli wprowadzimy go do diety gwałtownie – w krótkim terminie spożyjemy duże ilości, do których nasz organizm nie jest przyzwyczajony. Błonnik należy wprowadzać stopniowo, zwłaszcza u osób, których dotychczasowa dieta jest uboga w błonnik

Gdzie go znaleźć?

• pieczywo razowe, pełnoziarniste
• otręby oraz płatki pszenne oraz owsiane
• kasza gryczana, jęczmienna
• ryż brązowy
• makaron razowy
• warzywa – przede wszystkim strączkowe
• owoce – przede wszystkim suszone
• orzechy, migdały, pestki, nasiona lnu, dyni, słonecznika
  10 produktów z najwyższą zawartością błonnika: otręby pszenne, fasola biała, soja, groch, figi suszone, migdały, płatki żytnie, morele suszone, płatki pszenne, śliwki suszone.

O tym pamiętaj!!!
Aby błonnik działał, konieczna jest woda, dzięki której pęcznieje i może spełniać swoje zbawienne funkcje w organizmie. Jeżeli wzbogacimy naszą dietę w błonnik a zapomnimy dostarczyć płynów – skutki mogą być odwrotne od zamierzonych wywołując zaparcia. Zaleca się wypijać około 1,5-2 litry płynów w ciągu doby.