Problemy hormonalne należą do bardzo częstych przypadłości, w których zaniedbanie leczenia może skutkować poważnymi konsekwencjami. Diagnoza nieprawidłowości może wskazywać na niedoczynność tarczycy, czyli stan, w którym nie wydziela ona dostatecznej ilości hormonów. Ten sam termin określa też skutki takiego niedoboru. Warto zatem zadbać o regularność kontrolowania poziomu hormonów i poddawanie się badaniu krwi, określającemu poziom tyroksyny (głównego hormonu wydzielanego przez gruczoł tarczowy) i tyretropiny (hormonu pobudzającego wydzielanie tyroksyny).
Jakie są objawy niedoczynności tarczycy?
Jak leczyć niedoczynność tarczycy?
Hormony tarczycy - kiedy wyniki wskazują na problem
Najczęstszym powodem tego typu zaburzeń jest zapalenie tarczycy, zwłaszcza choroba Hashimoto. Kolejne przyczyny to usunięcie gruczołu z powodów medycznych, innym razem (rzadziej) problemy wynikają z wrodzonego zaburzenia lub niedoboru jodu. Coraz częściej odnotowywanym powodem jest działanie niektórych leków. Szacuje się, że niedoczynność tarczycy występuje u 1% mężczyzn i 5% kobiet.
Istotne jest tutaj rozróżnienie na niedoczynność pełnoobjawową oraz subkliniczną. W przypadku tej drugiej, czyli dającej skąpe, trudne do zauważenia objawy, dostrzec można jedynie: stany obniżonego nastroju; zaburzenia gospodarki lipidowej, czyli zwiększenie poziomu cholesterolu, co zwiększa zagrożenie chorobami układu krążenia i miażdżycą; depresję.
Ten rodzaj jest często uznawany za najłagodniejszą postać niedoczynności tarczycy. Oprócz tego, wyróżnia się jeszcze postać ciężką i umiarkowaną. Do symptomów pełnoobjawowej niedoczynności tarczycy zaliczamy:
- częste zaparcia,
- męczliwość,
- duszność wysiłkową,
- obrzęk szyi,
- spłycenie oddechu,
- stałe odczuwanie zimna, nawet gdy jest gorąco,
- ochrypnięty głos,
- słabszą pamięć,
- nadmierną senność,
- przyrost wagi, mimo spożywania niewielkich posiłków lub całkowitego braku apetytu,
- sztywność mięśni,
- bóle stawów,
- obrzęk powiek,
- sucha skóra,
- przerzedzenie się brwi,
- myśli depresyjne,
- obniżenie nastroju,
- obrzęk szyi,
- osłabioną koncentrację,
- pojawienie się tzw. drugiego podbródka,
- ślepota zmierzchową,
- zaniknięcie dołków nad obojczykami,
- łamliwe, wypadające włosy,
- zaburzenia miesiączkowania,
- zatrzymywanie wody w organizmie,
- suchą skórę,
- impotencję, spadek libido, problemy z utrzymaniem ciąży,
- utrata owłosienia pod pachami,
- spowolnione ruchy,
- gromadzenie się płynu w otrzewnej,
- objawy choroby wieńcowej.
Badanie TSH i ft4 - jakie wyniki mieszczą się w normie?
Aby sprawdzić, czy mamy niedoczynność tarczycy, konieczne są badania hormonalne. Za pomocą nich sprawdza się stężenie TSH we krwi, a jeśli jego wynik jest powyżej normy, należy również zbadać poziom tyroksyny. Badanie ft4 polega na pobraniu krwi (zwykle z okolic żyły łokciowej). Niskie ft4 określa się w odniesieniu do przyjętych norm (10-25 pmol/l (8-20ng/l), przy poziomie hormonu TSH w normie, tj. 0,4 - 4,0 µIU/ml). Obniżony poziom wolnej tyroksyny przy jednoczesnym podwyższonym poziomie TSH może świadczyć o raku tarczycy, niedoczynności tarczycy, niedoborze jodu. W postawieniu diagnozy pomaga też USG tarczycy, które pomoże ustalić przyczynę niedoczynności.
Hormony tarczycy poniżej normy - jak leczyć?
Leczenie niedoczynności polega na stałym przyjmowaniu brakujących hormonów w formie specjalnych preparatów. Lekarz ustala początkową dawkę leku, następnie może wprowadzać zmiany – jednak pacjent nie może robić tego na własną rękę. Bardzo ważne jest regularne przyjmowanie preparatów, najlepiej robić to zawsze o tej samej porze, na czczo. Konieczne jest spożywanie ich na 20-30 minut przed posiłkiem.
Co o tym sądzisz?