Brak ochoty na seks – chwilowy spadek libido, a może hipolibidemia? Sprawdź, czym jest ta kłopotliwa przypadłość.

Życie erotyczne jest bardzo ważnym elementem związku. Udane pożycie zacieśnia relacje, zbliża do siebie kochanków, zapewnia komfort psychiczny, daje poczucie bezpieczeństwa i pozytywnie oddziałuje na samopoczucie. Zdarza się jednak, że jedna z osób nie czuje w ogóle lub nagle przestaje odczuwać potrzebę zbliżenia. Unika seksu jak ognia, robi wszystko, by do niego nie dopuścić.

Statystycznie rzecz ujmując, awersję seksualną częściej przejawiają kobiety niż mężczyźni. Co nie oznacza, że problem nie dotyczy tak zwanej płci brzydszej. Ochota na seks jest pojęciem względnym. Zależy od naszego temperamentu, od stażu związku i panujących w nim relacji. Dla jednych jest to sprawa priorytetowa, inni nie przypisują tej dziedzinie życia aż tak dużej wagi. W skrajnych przypadkach chorobliwej niechęci do zbliżeń intymnych mówimy o oziębłości.

Przyczyny osłabienia libido

Hipolibidemia – czyli oziębłość seksualna, to zaburzenie dotyczące pożądania, polegające na osłabionym popędzie płciowym lub jego całkowitym braku. Jej przyczyny mogą być różnorodne:

• biologiczne: jak zaburzenia hormonalne np. nadczynność lub niedoczynność tarczycy, niedobór androgenów czy estrogenów; różnego rodzaju choroby, jak cukrzyca, reumatyzm, schorzenia serca i układu krążenia; oddziaływanie niektórych leków psychotropowych, przeciwnowotworowych, kardiologicznych; czy wreszcie uzależnienia,
• psychiczne: zaburzony obraz aktu zbliżenia, fobie seksualne i brak akceptacji własnej cielesności, dewiacje, problemy w identyfikacji z własną płcią, ale też depresja, przemęczenie czy przewlekły stres,
• kulturowe: błędy wychowawcze w edukacji seksualnej, rygoryzm religijny, postrzeganie seksu jako przejawu słabości ludzkiej, niechęć do zmysłowości, wypaczony obraz zbliżenia pod wpływem pornografii, przesyt seksem,
• partnerskie: rozczarowanie partnerem, życiem erotycznym, nieatrakcyjność kochanka, złe z nim relacje, pojawienie się osoby trzeciej.

Leczenie oziębłości

Zazwyczaj problem spadku popędu seksualnego ma charakter przejściowy lub dotyczy jedynie niechęci do konkretnej osoby. Awersja seksualna jako choroba dotyczy sytuacji radykalnej, długotrwałej odrazy do zbliżeń. Osoba nią dotknięta odczuwa niechęć lub lęk w odniesieniu do seksu, która, co ważne, nie wynika z obawy przed brakiem własnej sprawności, a podczas zbliżenia ma uczucia negatywnie i nie odczuwa satysfakcji. W takim wypadku konieczna jest interwencja lekarza specjalisty, gdyż w hipolibidemii nie można sobie pomóc na własną rękę.

Leczenie oziębłości opiera się na dotarciu do przyczyny problemu i jej wyeliminowaniu. W zależności od źródła zaburzeń, może więc być to:

• leczenie farmakologiczne: gdy bodźcem niskiego libido są stany chorobowe,
• sesje terapeutyczne: u psychologa, seksuologa, psychiatry, jeśli problem tkwi w psychice czy relacjach partnerskich.

Trzeba mieć świadomość, że zaburzenia tego typu to trudności do przezwyciężenia. Dlatego warto podjąć walkę o satysfakcjonujące życie seksualne.