Parodontoza to problem, który wedle statystyk dotyczy co 10 osoby na świecie, w Polsce natomiast ujawnia się u 70 procent społeczeństwa! Tylko co trzeci Polak wie jak należy prawidłowo jej zapobiegać, ale również to, iż paradontoza nadaje się do całkowitego wyleczenia.
Do typowych objawów parodontozy zalicza się:
Co to jest paradontoza?
Jak leczyć paradontozę?
- rozchwianie zębów,
- nieprzyjemny oddech,
- zaczerwienienie oraz obrzmienie dziąseł, odczucie bólu lub świądu,
- krwawienie dziąseł w czasie czyszczenia zębów, a także spożywania twardych produktów,
- nadwrażliwość na ciepłe oraz zimne picie i jedzenie, wynikająca z cofania się dziąseł.
Rozwój parodontozy
Drobnoustroje chorobotwórcze zgromadzone na styku dziąseł z zębami prowadzą do zapalenia, które z kolei prowadzi do rozwoju parodontozy. Płytka bakteryjna jest złożona z resztek pokarmu i flory bakteryjnej, o ile nie jest ona usuwana może bardzo łatwo przerodzić się w kamień nazębny, który ulega początkowo mineralizacji na styku dziąsła, a wraz z dalszym postępem przemieszcza się również pod tkanką miękką. W efekcie dziąsła są nieustannie narażone na podrażnienia, bolesność i opuchliznę. Ponieważ ucisk na dziąsła intensyfikuje się, ich tkanka ulega obkurczeniu oraz wycofaniu. Kiedy tylko spostrzeżemy u siebie objawy paradontozy nie zwlekajmy z wizytą u stomatologa, gdyż w przeciwnym razie ozębna, więzadła przyzębne i kość wyrostka zębodołowego będą ulegać degradacji. Ostatni etap przypada na odsłonięte szyjki zębowe, które są newralgiczne wobec kontaktu z pożywieniem słodkim, kwaśnym, a także ciepłym i zimnym. Zęby wypadają.
Tylko 1 procent przypadków parodontozy występuje u pacjentów z uwagi na stresujący tryb życia, zażywanie niektórych farmaceutyków oraz zmiany hormonalne. Największą rolę w zapobieganiu parodontozie odgrywa właściwa higiena zębów i jamy ustnej.
Jak leczyć paradantozę?
O ile stan zapalny sięgnął już głębokich tkanek przyzębia, sprawy w swoje ręce bierze chirurg, który usuwa tkanki naruszone przez proces chorobotwórczy, naprawia je, a także odtwarza. Do stosowanych metod zalicza się dokoronowe przemieszczenie tkanek, wszczepy kostne, błon zaporowych, bioszkieł syntetycznych, bądź naturalnych. Powstała tkanka pod względem czynności i budowy stanowi kopię naturalnie występującej tam tkanki. Kluczową rolę odgrywa odtworzenie funkcji wiązadeł przyzębnych, będących niejako przyczepem.
W przypadku głębokich uszkodzeń ozębnej, kości i więzadeł, nierzadko stosuje się preparat wzbogacony przez białka szkliwa umożliwiające odtworzenie tkanek. Przed zabiegiem leczy się stan zapalny i usuwa płytkę bakteryjną oraz kamień, po czym wykonuje się panoramiczne zdjęcie obu szczęk, czyli tzw. pantomogran lub ewentualnie rentgen. Zabieg z zaaplikowaniem emdogainu, zawierającego białka szkliwa przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.
Co o tym sądzisz?