Depresja jest niejednorodną jednostką chorobową – jej poszczególne typy mogą dawać nieco inne objawy kliniczne. Różnice dotyczą m.in. nasilenia dolegliwości i czasu, w którym się utrzymują. Zazwyczaj każda postać choroby wiąże się z innym symptomem dominującym, jednak istnieją tzw. objawy osiowe – które łączą wszystkie rodzaje zaburzeń depresyjnych.
Podstawowe objawy depresji
Każdy rodzaj depresji wiąże się z innym obrazem klinicznym, jednak pewna grupa dolegliwości jest wspólna dla wszystkich typów choroby – to tzw. objawy osiowe depresji. Należy do nich obniżenie nastroju, na który składa się dojmujące, przewlekłe uczucie smutku lub przygnębienia, które może utrzymywać się przez wiele tygodni. Depresja zawsze manifestuje się też anhedonią – czyli nieumiejętnością odczuwania przyjemności, satysfakcji, radości. To rodzaj zobojętnienia, w którym pacjent staje się niezdolny do odczuwania jakichkolwiek emocji – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Trzeci objaw osiowy obejmuje utratę sił, energii życiowej i wyczerpanie, które prowadzą do stopniowego, postępującego ograniczania codziennej aktywności.
Jakie są objawy depresji?
Jak leczyć depresję?
Jak jeszcze objawia się depresja?
Depresję pomagają rozpoznać również inne objawy. W przebiegu choroby zwykle pojawia się myślenie depresyjne – procesy myślowe przebiegają coraz wolniej, pojawiają się problemy z pamięcią, koncentracją, a nawet podejmowaniem najprostszych decyzji. Poza tym chorzy budują tzw. depresyjny obraz świata – obraz wypaczony, niezgodny z rzeczywistością. W wielu przypadkach wiąże się on z niską samooceną, samooskarżaniem, nieadekwatnym poczuciem winy. W depresji, zwłaszcza zaawansowanej, pozostawionej samej sobie i nieleczonej, występują myśli i tendencje samobójcze. Pacjent uważa, że jest nikomu niepotrzebny, traci poczucie sensu istnienia; w jego oczach przyszłość jawi się jako niekończące się pasmo cierpień. To bardzo niebezpieczny etap choroby, który wymaga natychmiastowej pomocy specjalistycznej.
Ponadto chorym towarzyszy uczucie nieuzasadnianego lęku, senność w ciągu dnia, pojawiają się zaburzenia snu, zaburzenia aktywności ruchowej, może wystąpić także utrata apetytu, która prowadzi do rezygnacji z posiłków i spadku wagi. W niektórych przypadkach (np. w depresji sezonowej) łaknienie znacznie rośnie (zwłaszcza na słodycze) i skutkuje zwiększeniem masy ciała.
Zaburzenia depresyjne – rodzaje i metody leczenia
Wyróżnia się następujące typy depresji:
- epizodyczne – o wyraźnym początku i objawach utrzymujących się krócej niż 2 lata
- nawracające – epizody depresyjne z tendencją do nawracania
- przewlekłe (dystymie) – utrzymujące się minimum 2 lata, z reemisją krótszą niż 2 miesiące
- poschizofreniczne – występujące po psychozach, obejmujące również objawy schizofreniczne
- sezonowe – związane z krótszym dniem i niedoborami światła słonecznego w okresie jesienno-zimowym
Istnieją różne metody leczenia zaburzeń depresyjnych – dobiera się je w sposób indywidualny. Najczęściej leczenie farmakologiczne (leki przeciwdepresyjne) łączy się z psychoterapią. Jednak wybór terapii zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju depresji, stopnia nasilenia objawów, trybu życia chorego, przebiegu poprzednich kuracji, ogólnego stanu somatycznego.
Co o tym sądzisz?