Jak poradzić sobie z PMS?

Napięcie przedmiesiączkowe to problem zdrowotny dotyczący wielu kobiet. Objawia się nerwowością, spadkiem libido, wahaniami nastroju, a także obrzękiem i bólem piersi. Nic dziwnego, że w wielu żartach i kabaretach opisuje się „te dni” jako czas, w którym lepiej unikać konfliktu z kobietami. Najczęstszymi przyczynami tego stanu są czynniki hormonalne, które występują najczęściej w drugiej części cyklu miesięcznego. Choć PMS nie zagraża życiu i zdrowiu, to jednak jest na tyle dokuczliwy, że wiele kobiet zgłasza się z tym problemem do ginekologa.

Sama przyczyna takiego samopoczucia nie została jeszcze dokładnie określona przez współczesną medycynę. W ostatnich doniesieniach, specjaliści sugerują, że PMS ma związek z metabolitami progesteronu, które oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy. Niewiele osób wie, że zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyczy głównie osób po 30 roku życia, dodatkowo nasilając się na kilka lat przed wystąpieniem menopauzy. Po przebyciu klimakterium objawy powinny ustąpić, jeśli się tak nie dzieje, oznaczają inną chorobę somatyczną lub psychiczną.

Najczęstsze objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego:

1. Nadpobudliwość, nerwowość i drażliwość – które stają się uciążliwe nie tylko dla samej kobiety, ale również dla jej otoczenia.
2. Obniżenie nastroju i stany depresyjne – czyli dolegliwości znacznie poważniejsze, wymagające porady specjalisty.
3. Spadek libido – czyli mniejsza ochota na seks, a także pogorszenie jakości życia seksualnego w tym okresie. Może być problematyczne dla chorej i jej partnera, tym bardziej, że zdarza się regularnie co miesiąc.
4. Obrzmienie piersi – wiele kobiet cierpiących na PMS skarży się także na mastodynię, czyli uczucie napięcia i obrzmienia piersi, a także wrażliwość brodawek sutkowych. Często też pojawia się obrzmienie, zwiększenie masy ciała, poczucie pełności i ciężkości w tym okresie. Może mieć to związek ze zmianami hormonalnymi i zatrzymywaniem wody w organizmie.
5. Zwiększony apetyt – również mogąc wynikać ze zmian hormonalnych.
6. Ból brzucha i podbrzusza przed wystąpieniem krwawienia – skarży się na to połowa pacjentek.
7. Napadowe bóle głowy, migreny, trądzik, uczucie kołatania serca.

Jeśli objawy są na tyle uciążliwe, że utrudniają codzienne życie, powinno się zasięgnąć porady lekarza. Diagnostyka w tym przypadku polega na wywiadzie i klinicznym leczeniu pacjentki. Wywiad jest bardzo ważny ze względu na konieczność wykluczenia objawów depresji czy innych chorób związanych z psychiką. Ginekolog musi wykluczyć także patologie organiczne narządu rodnego.

Na czym polega leczenie PMS?

Najczęściej stosuje się leczenie doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, czyli gestagenami. Stanowią one jedyne dostępne obecnie leki, które mogą załagodzić większość występujących objawów, choć w niektórych przypadkach zwiększają stany depresyjne u kobiet. Na zmniejszenie napięcia i obrzmienia piersi podaje się bromokryptynę. Czasami stosuje się też leki odwadniające (w przypadku poczucia ciężkości całego ciała). Jeśli stwierdzono u pacjentki objawy depresyjne, istnieje możliwość przepisania środków farmakologicznych, które wpływają na poprawę nastroju.