Nużyca to wbrew pozorom popularna dolegliwość. Mimo że zasadnicza większość ludzi nie zna tej choroby, wiele osób się z nią boryka, nie mając świadomości, że to właśnie to schorzenie. Bywa bowiem wielokrotnie mylona z innymi dolegliwościami związanymi z oczami, skórą czy reakcjami alergicznymi. Nużyca to choroba, która się rozwija pod wpływem działania wywołującego ją nużeńca. Zdecydowana większość ludzi jest nosicielami tego pasożyta. Jak zatem rozpoznać nużycę? Jakie są jej najbardziej charakterystyczne objawy? I przede wszystkim – jakie środki zaradcze podjąć w przypadku zachorowania?
Nużeniec ludzki – w jaki sposób może dojść do zarażenia?
Nużeniec to pasożyt – pajęczak, który mimo swojego niewielkiego kształtu, może poprzez uaktywnienie się powodować poważne dolegliwości w organizmie. Ulubioną lokalizacją nużeńca są torebki włosowe i gruczoły łojowe, a faworyzowanym pożywieniem łój skórny i lipidy, co powoduje, że ich największe skupiska znajdują się w okolicy nosa, dookoła oczu, na czole, brodzie, w bruździe nosowej i wargowej. Zdarza się, że lokalizują się także w innych częściach ciała, np. na dłoniach, na skórze głowy, brwiach, rzęsach, na owłosieniu łonowym. Jak zatem można pozwolić na swobodne zagnieżdżenie się tego pasożyta w organizmie?
Do zakażenia nużycą może dojść w bardzo prosty sposób. Wystarczy dotykanie tych samych przedmiotów – odzieży, kosmetyków, przyborów kuchennych oraz oczywiście bezpośredni kontakt z osobą, która jest zarażona. Dodatkowo, sprzyjającym środowiskiem do zakażenia jest kurz, który jest idealnym nośnikiem dla jaj tego pasożyta. W związku z tak łatwą możliwością na kontakt z nużeńcem, większość ludzi jest jego nosicielami, ale oczywiście nie wszyscy chorują na nużycę, a u wielu zwyczajnie nie jest ona diagnozowana. Najbardziej narażone osoby na pojawienie się u nich objawów nużycy, to na pewno alergicy, a także ci, których układ odpornościowy jest słabszy niż u innych. Dodatkowo, łatwiej się rozwinie nużyca u osób starszych, z zaburzeniami gospodarki lipidowej i hormonalnej, a także u tych, którzy stale doświadczają stresów oraz mają problemy ze stanami zapalnymi skóry i skórą łojotokową.
Nużyca u ludzi – jak nie pomylić jej z inną chorobą?
U większości osób z podejrzeniem nużycy zazwyczaj występują podobne objawy, związane z dolegliwościami skórnymi – łuszczenie się skóry, zaczerwienienia w różnych partiach, pojawienie się masowych wyprysków, grudek, krostek, swędzenie. Bardzo często nużeniec jest przyczyną nasilania się innych problemów ze skórą – wystąpienia zaskórników czy wągrów w większych ilościach, zintensyfikowania wydzielania łoju, wypadania włosów.
Nużeniec ludzki nierzadko atakuje również oczy, powodując wystąpienie licznych chorobowych objawów w ich okolicach – zapaleń, nasilenia alergii. Zazwyczaj odczuwane jest to jako swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie, obrzęk powiek i ich suchość, złogi w okolicy powiek i rzęs, odbarwienie rzęs i brwi, osłabienie włosia tych partii, co skutkuje ich łamliwością i wypadaniem. Aby nie pomylić nużycy z alergią czy inną chorobą, można poddać się badaniom laboratoryjnym.
Nużeniec ludzki – leczenie
Diagnostyka mająca na celu wykrycie nużycy opiera się o pobranie zeskrobiny ze zmienionych skórnych miejsc lub rzęs czy brwi i przekazanie materiału do pracowni mikrobiologicznej. Zweryfikowanie pozytywne oznacza konieczność leczenia – nakładanie maści i kremów przeciwzapalnych. Chorzy często sięgają po balsam peruwiański, roztwory spirytusowe pirogalolu, pirokatechiny, naftolu. Kluczowe jest pozbycie się pasożyta z organizmu, dlatego zaleca się stosowanie ręczników jednorazowych czy usuwanie martwego naskórka. Jeśli nużeniec zaatakował oko, wówczas należy zastosować odpowiedni preparat, poprzedzając to zrobieniem okładu i wymasowaniem powiek. Leczenie czasem zajmuje kilka miesięcy i niestety nie gwarantuje ryzyka nawrotu choroby.
Co o tym sądzisz?