Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą ośrodkowego układu nerwowego. Zalicza się ją do chorób demielinizacyjnych, czyli takich, w których dochodzi do powolnego zniszczenia komórek nerwowych znajdujących się w naszym mózgu. Choroba ma przebieg przewlekły.
Proces chorobowy
Chory nie czuje się w ten sam sposób przez cały czas. Zazwyczaj choroba wywołuje różnego rodzaju zaostrzenia, po których występuje zwykle dobra poprawa. Okresy te – dobrego i złego samopoczucia – występują jeden po drugim, zależnie od siebie. Każdy następny „napad” choroby niestety coraz bardziej wpływa na kondycję układu nerwowego i ogólne zdrowie pacjenta.
Kto może zachorować?
Ciekawe jest to, że częstość zachorowania różni się w poszczególnych krajach tj. zależy od położenia geograficznego. W jednym miejscu może wynosić do dwóch zachorowań na sto tysięcy, a w innym już nawet do stu pięćdziesięciu wystąpień choroby na sto tysięcy osób.
Co to jest stwardnienie rozsiane?
Jakie są objawy stwardnienia rozsianego?
- Najczęściej pierwsze objawy pojawiają się pomiędzy 20. a 40. rokiem życia
- Częściej chorują kobiety, niż mężczyźni
Więcej o mechanizmie choroby…
Uszkodzeniu ulegają same osłonki mielinowe, które chronią komórki nerwowe – ich aksony – co daje możliwość sprawnego przesyłania informacji. W przypadku uszkodzenia osłonek, neurony, do których one należały nie mogą już komunikować się z innymi – następuje zastopowanie przesyłania dalszych informacji wzdłuż dróg nerwowych.
Jak powstaje SM?
To dla naukowców nie jest jeszcze do końca jasne i przejrzyste. Choroba wciąż jest badana, ale wielu naukowców upatruje się jej podłoża autoimmunologicznego. Niektórzy z nich wskazują na to, że może ona być wywoływana przez jakiejś procesy metaboliczne, a być może nawet przez wirusy np. przy zakażeniu wirusem Epsteina-Barr. Niektóre naukowe źródła podają, że stałe niedobory witaminy D także mogą doprowadzić do powstania choroby.
Ze względu na to, że choroba jest poznana w tam nikłym stopniu, wciąż nie istnieje leczenie przyczynowe. Leczy się tylko objawy, poprawia się funkcjonowanie pacjenta oraz stara się zahamować dalszy rozwój choroby. Medycyna nie wie jednak, w jaki sposób wyleczyć osobę chorą w sposób „kompleksowy”
Objawy choroby
- Przede wszystkim są to różnego rodzaju zaburzenia w zakresie równowagi, widzenia, ruchu, czucia
- Pojawiają się również ostre bóle, które mogą dotyczyć wielu części ludzkiego ciała
- Wśród objawów wymienia się również typowe objawy psychiatryczne np. zaburzenia nastroju (depresja, nerwica) czy zaburzenia poznawcze (problemy w zakresie dalszego normalnego funkcjonowania)
Co o tym sądzisz?