Uczuleni na maj, czyli co pyli w maju?

Majowe powietrze szczególnie naraża alergików na pyłki drzew i roslin. Nieżyt nosa, przekrwienie spojówek oraz łzawienie oczu, to dolegliwości, które najczęściej dają się we znaki.

Dla osób uczulonych najlepszą porą na spacer i wszelką aktywność fizyczną na dworze jest przedpołudnie oraz noc, niewskazane są natomiast godziny od południa do wieczora, ponieważ w ciepłym i suchym powietrzu stężenie pyłków jest najwyższe. Doskonałą porą na spacer jest pierwsza godzina od ustania intensywnych opadów, wtedy powietrze jest w miarę oczyszczone.

Pyłki roślin

Zboża i trawy – wywołują katar sienny, a nawet atopową astmę oskrzelową. Od maja do pierwszej dekady lipca włącznie, stężenie tych pyłków jest najwyższe.

Nieczęstym alergenem w maju jest babka lancetowata, która dopiero na przełomie lipca i czerca osiąga szczyt pylenia. Alergia objawia się głównie katarem siennym i zapaleniem spojówek, mało kiedy występuje pokrzywka lub ATZ – atopowe zapalenie skóry.

Pylenie zapoczątkowuje szczaw, niezmiernie rzadko prowadzi do reakcji alergicznych: kataru siennego, łzawienia i zaczerwienienia oczu.

W życie alergika pokrzywa wchodzi dość obcesowo, lecz natężenie symptomów przypada na okres od czerwca do sierpnia (zależnie od pogody). Medycyna ludowa zachęca do picia w tym czasie naparów z pokrzywy, które powinny złagodzić uczulenie.

Pyłki drzew

Wierzba i buk z pewnością nie sprzyjają osobom dotkniętym przez alergie na pyłki. Wierzba pyli do końca kwietnia, jednak jej pyłki mogą być wyczuwane w maju. Natężenie pyłków buka jest w miarę łagodne, w maju powoli ustępuje.

Mimo iż dobiega końca okres pylenia brzozy, to jej pyłki w północno-wschodnich i górskich rejonach Polski, wciąż mogą występować w wysokim lub średnim stężeniu.

Pylenie dębów - zarówno szypułkowego, jak i bezszypułkowego, osiąga swój szczyt. Pylenie obu rodzimych polskich gatunków następuje w odstępstwie dwóch tygodni, a przynajmniej 10 dni. Ponieważ dęby wykazują znaczną odporność na zanieczyszczenia środowiska, dlatego tak chętnie są sadzone na terenie miast.

Również stężenie pyłków drzew iglastych osiąga pokaźne wskaźniki. Pylenie sosny rozciąga się od Morza Bałtyckiego do Tatr, jednak za uczulenia odpowiedzialne są jedynie męskie zarodki, skutki pylenia dla alergika są niewielkie, objawów możemy się spodziewać tylko w dni o bardzo wysokim stężeniu. Pyłki sosny, podobnie jak świerku w sposób mechaniczny są zdolne podrażnić wrażliwą śluzówkę spojówek i nosa. Nie powinien budzić niepokoju żółty pyłek tych drzew osadzony po opadach deszczu na powierzchni samochodów lub płytach chodnikowych.

Grzyby

W maju przebiega pylenie zarodników grzybów pleśniowych cladosporium i alternaria. Pierwsze z nich utrzymują się powierzchownie w powietrzu, drugie przyjmują postać nalotów na wewnętrznych i zewnętrznych ścianach mieszkań.