Zapalenie osierdzia to nierzadkie powikłanie pogrypowe. Choroba ta rozwija się wskutek zaatakowania przez wirusy grypy i paragrypy. Osierdzie to specyficzny worek, który otacza serce. Jeśli dochodzi do ataku wirusowego, w osierdziu może rozwinąć się zapalenie. Organizm w ten sposób reaguje na taką inwazję. Zazwyczaj tej dolegliwości towarzyszą objawy takie jak duszności, ból za mostkiem, suchy kaszel. Choroba ta może przebiegać łagodnie, nie pozostawiając żadnych uszczerbków na zdrowiu, ale może także zostać rozpoznana i zdiagnozowana w krytycznym stanie, co wymusza natychmiastową reakcję lekarską. Zapalenie osierdzia może przybrać formę ostrą, nawracającą lub przewlekłą.
Zapalenie osierdzia – gdzie leżą przyczyny i objawy?
Przyczyn zapalenia osierdzia należy szukać w pogrypowych powikłaniach i ataku wirusowego na organizm. Jeśli dochodzi do wspomnianego ataku, osierdzie serca zostaje zainfekowane, powstaje stan zapalny. Objawy zapalenia osierdzia sercowego zazwyczaj wiążą się z podwyższoną temperaturą lub gorączką. Charakterystyczny dla tej dolegliwości jest ból w okolicy mostka, który można rozpoznać poprzez promieniowanie do pleców, szyi, barków. Ból ten jest szczególnie odczuwalny w pozycji leżącej.
Innym, znamiennym symptomem w przypadku tej choroby, jest dręczący suchy kaszel i związane z nim napady duszności. To z kolei ma bezpośredni wpływ na zaburzenie pracy serca.
Bardzo często jednocześnie występuje także zapalenie mięśnia sercowego – z bólem głowy, mięśni, stawów, gorączką, kołataniem, bólem w klatce piersiowej, poczuciem osłabienia, męczliwością.
Charakterystycznym dla omawianej choroby objawem jest również gromadzenie się płynu w worku osierdziowym oraz rozpoznawane przy odsłuchiwaniu pracy serca – znamienne dźwięki, tzw. tarcie osierdziowe.
Nierzadko zapaleniu osierdzia towarzyszy także zaburzenie równowagi metabolicznej organizmu i związana z tym utrata masy ciała, a czasem nawet niechęć do jedzenia.
Jak zdiagnozować zapalenie osierdzia?
Najprościej rozpoznać tę chorobę, wykonując badania krwi. Tu również wyniki mogą nakierować na prawidłową diagnozę. Pojawi się podwyższone OB, podwyższone stężenie białka C – reaktywnego, wzrośnie ponad normę liczba białych krwinek.
W sytuacji podejrzenia zapalenia osierdzia wykonuje się badanie EKG, a także RTG i echo serca. Zarówno RTG, jak i echo serca wykażą, czy w worku osierdziowym znajduje się płyn oraz uwidocznią zmiany w morfologii serca – jeśli do takich doszło. Ponadto, dzięki wykonanemu badaniu echa serca można zdiagnozować nieprawidłowości w funkcjonowaniu tego narządu.
Z kolei dzięki tomografii komputerowej można ocenić gęstość płynu w worku osierdziowym, co prowadzi do oznaczenia przyczyny zapalenia. Jeśli dolegliwość została spowodowana bakteryjną inwazją, tomografia pozwoli na rozpoznanie ropnych zmian. W sytuacjach szczególnych lekarz zleca przeprowadzenie biopsji. Zdarza się to jednak niebywale rzadko.
Jak wyleczyć zapalenie osierdzia?
Zdiagnozowanie zapalenia osierdzia prowadzi do wyboru odpowiedniego leczenia. Najczęściej stosuje się niesterydowe leki przeciwzapalne. Jeśli zapalenie ma podłoże bakteryjne, zaleca się przyjmowanie antybiotyków. W przypadku ostrego przebiegu choroby, podaje się kolchicynę. Substancja ta jest także wykorzystywana jeśli dochodzi do nawrotu choroby. Gdy wymienione leki nie przynoszą spodziewanego efektu, ostatecznym rozwiązaniem jest przepisanie choremu glikokortykosteroidów.
Jeśli zapalenie osierdzia jest wynikiem powikłania po grypie, wówczas wykonuje się zabieg nakłucia worka osierdziowego. Stosuje się takie rozwiązanie w przypadku znacznego gromadzenia płynu o charakterze ropnym, jak również podejrzenia zaistnienia zmian o podłożu nowotworowym.
Co o tym sądzisz?