Zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego. Poznaj przyczyny, objaw oraz metody leczenia tego schorzenia.

Zwyrodnienie kręgosłupa szyjnego zazwyczaj dotyka osoby po pięćdziesiątym roku życia. Nie jest to jednak regułą. Czasem pod wpływem silnego bodźca zewnętrznego, jak na przykład kolizja drogowa czy wypadek komunikacyjny kręgosłup szyjny ulega uszkodzeniu u dużo młodszych osób. Przyczynami schorzenia mogą też być: wady postawy, długotrwałe, wieloletnie przebywanie w nieodpowiedniej pozycji, np. w pracy biurowej lub przy linii produkcyjnej, a nawet spanie na źle dobranym kształcie poduszki. Zmiany zwyrodnieniowe mogą być niewielkie, ale późno zdiagnozowane i nieleczone są w stanie doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji.

Objawy zwyrodnienia kręgosłupa szyjnego to najczęściej:

• ból głowy i karku,
• uczucie sztywności karku,
• zaburzenia widzenia i słyszenia,
• niedowład, drętwienie ręki,
• zaburzenia czucia w rękach i nogach,
• zawroty głowy, nudności, wymioty, szum w uszach bez wyraźnej innej przyczyny.
• czasem objawy typowe dla chorób serca lub mózgu.

Budowa kręgosłupa szyjnego:

Kręgosłup szyjny – składa się z 7 kręgów szyjnych, w kształcie delikatnie odchylonego do przodu łuku. Kręgi te są najmniejsze i najbardziej ruchome ze wszystkich naszych kręgów i umożliwiają poruszanie głową w różnych kierunkach. Ta część kręgosłupa to taki mechaniczny wspornik, łączący głowę z klatką piersiową Jest niezwykle delikatną konstrukcją, podatną na różnego rodzaju urazy. W poszczególnych kręgach szyjnych znajdują się wąskie otwory, przez które przebiegają najważniejsze nerwy, odpowiedzialne za ludzkie zmysły. Na zwyrodnienia najbardziej narażone są środkowe kręgi kręgosłupa szyjnego, a dokładniej te od 3 do 6.

Gdy zaobserwujemy objawy zwyrodnienia kręgosłupa szyjnego i podejrzewamy, że mamy do czynienia z tym właśnie schorzeniem, niezwłocznie musimy zasięgnąć porady lekarza. Zmiany w obrębie kręgosłupa szyjnego można potwierdzić wykonując najczęściej badanie rentgenowskie , albo, w razie potrzeby, rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową.

Sposób leczenia:

1.  Założenie gąbkowego kołnierza ortopedycznego – w celu względnego unieruchomienia odcinka szyjnego kręgosłupa. Po jego założeniu wykonywanie ruchów jest znacznie utrudnione, dzięki czemu chore miejsce zostaje ustabilizowane, a to zapobiega dalszemu postępowi choroby. Kołnierz zakłada się na kilka dni, po czym monitoruje się efekty jego działania.
2. Leczenie farmakologiczne – stosuje się leczenie objawowe, podając leki przeciwbólowe, przeciwzapalne niesterydowe i zmniejszające nadmierne napięcie mięśniowe.
3. Zabiegi fizykalne, typu fizjoterapia, rehabilitacja – stosowane w celu podtrzymania sprawności kręgosłupa oraz mięśni.
4.  Odpowiednia postawa chorego – bardzo ważnym elementem jest, aby samemu nie niwelować skutków leczenia. Należy odciążyć chory kręgosłup, zachować odpowiednią postawę ciała, zwłaszcza leżąc, unikać gwałtownych ruchów, regularnie i sumiennie wykonywać zalecane ćwiczenia.