Asaris

Lek na receptę stosowany w leczeniu astmy oraz  przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Dawkowanie:

Wziewnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.   Uwaga! Asaris nie działa w opanowaniu nagłych napadów duszności lub świstów w drogach oddechowych, wtedy konieczne jest doraźne zastosowanie szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela.

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często: ból głowy, zwiększenie częstości występownia przeziębień u osób z POChP. Często: pleśniawki w jamie ustnej i gardle, ból języka, chrypka i bezgłos (pomocne może być płukanie jamy ustnej wodą i wyplucie jej bezpośrednio po każdej inhalacji), bóle, obrzęk stawów i bóle mięśni.  U osób z POChP notowano następujące działania niepożądane: zapalenie płuc i oskrzeli, łatwiejsze siniaczenie i złamania pourazowe, zapalenie zatok, zmniejszenie stężenia potasu we krwi. Niezbyt często: bardzo szybkie bicie serca, uczucie drżenia i szybkie lub nieregularne bicie serca, kurcze mięśni, uczucie niepokoju, podrażnienie gardła (pomocne może być połykanie jamy ustnej wodą i wyplucie jej bezpośrednio po każdej inhalacji). Rzadko: świszczący oddech lub trudności w oddychaniu nasilające się bezpośrednio po przyjęciu leku, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie masy kostnej, zaćma i jaskra, zwiększenie masy ciała, zespół Cushinga, zwiększenie stężenia cukru we krwi, zaburzenia snu i zmiany zachowania, takie jak nadmierne pobudzenie i drażliwość (te objawy występują głównie u dzieci).   Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie powinien wpływać na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na uczulenie na salmeterol, flutykazonu propionian lub którąkolwiek substancję pomocniczą leku, choroby serca, nadczynność tarczycy, wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę, małe stężenie potasu we krwi, gruźlicę, nietolerancję niektórych cukrów.   Gdy stosujesz inne leki. Przed rozpoczęciem stosowania leku Asaris należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków: leków z grupy beta-adrenolityków (np. atenolol, propranolol, sotalol; beta-adrenolityki są najczęściej stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub innych chorób serca); leków przeciwwirusowych (np. rytonawir) i leków przeciwgrzybiczych (np. ketokonazol i itrakonazol), kortykosteroidów (doustnie lub we wstrzyknięciach). Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią.