Betesda

Lek na receptę przeznaczony do stosowania w depresji (epizody ciężkiej depresji). Szczególnie w zaburzeniach lękowych: zespół lęku napadowego z agorafobią (lęk przed otwartą przestrzenią) lub bez agorafobii, fobia społeczna, uogólnione zaburzenia lękowe. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek Betesda można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Krople - należy odliczyć wymaganą liczbę kropli do napoju (woda, sok pomarańczowy lub sok jabłkowy), szybko wymieszać, a następnie całość wypić. Nie mieszać leku Betesda z innymi płynami i nie mieszać z innymi produktami leczniczymi.

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często: nudności. Często: niedrożność nosa lub katar, zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia, lęk, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, kłucie w skórze, biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej, nasilone pocenie się, bóle mięśni i stawów, zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz u kobiet trudności w osiąganiu orgazmu), uczucie zmęczenia, gorączka, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd, mimowolne zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napady lęku, stany splątania, zaburzenia smaku, omdlenie, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne), wypadanie włosów, krwawienie z pochwy, zmniejszenie masy ciała, szybkie bicie serca, obrzęki kończyn górnych lub dolnych, krwawienie z nosa. Rzadko: agresja, depersonalizacja (odłączenie do własnego ciała i psychiki), omamy, wolne bicie serca. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu poznania własnej reakcji na lek Betesda.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na escytalopram lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, skłonność do drgawek, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek, cukrzycę, zmniejszone stężenie sodu we krwi, zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia, choroby serca, zaburzenia oczu (takie jak niektóre rodzaje jaskry), nietolerancję niektórych cukrów. Gdy przyjmujesz inne leki. Należy poinformować lekarza przyjmowaniu innych leków. Dotyczy to w szczególności: innych leków przeciwdepresyjnych, selegiliny, antybiotyku linezolid, litu (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanu, sumatryptanu i podobnych leków (stosowane w leczeniu migreny), tramadolu (stosowany w silnych bólach), cymetydyny i omeprazolu (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), tyklopidyny (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru), preparatów dziurawca zwyczajnego, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, warfaryny, dipyrydamolu i fenprokumonu (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi), meflochiny (stosowana w leczeniu malarii), neuroleptyków (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), flekainidu, propafenonu i metoprololu (stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowe), rysperydonu, tiorydazyny i haloperydolu (leki przeciwpsychotyczne). Nie należy przyjmować leku Betesda jeśli stosowane są leki przeciwko zaburzeniom rytmu serca lub leki mogące wpływać na pracę serca jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). Uwaga! Leczenie preparatem Betesda można rozpocząć 14 dni po zakończeniu stosowania nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). Po zakończeniu stosowania leku Betesda należy zaczekać 7 dni zanim zacznie się stosowanie któregokolwiek z leków należących do powyższej grupy. Jeśli jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią. Nie należy stosować leku Betesda będąc w ciąży oraz w okresie karmienia piersią, dopóki nie omówi się z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.