Cognomem

Lek na receptę o działaniu przeciw otępieniu. Wskazany w leczeniu choroby Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Dawkowanie:

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Cognomem należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Dawkę, okres oraz częstotliwość stosowania ustala lekarz. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, każdego dnia o tej samej porze. Tabletki należy połykać, popijając niewielką ilością wody. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Możliwe skutki uboczne:

 Możliwe działania niepożądane: często: ból głowy, senność, zaparcia, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych wykazane w badaniach laboratoryjnych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi, nadwrażliwość na lek; niezbyt często: zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami); bardzo rzadko: napady padaczkowe; inne: zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, reakcje psychotyczne. Cognomem może wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn może być przeciwwskazane.

Poinformuj lekarza:

Jeśli masz uczulenie na chlorowodorek memantyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Jeżeli stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów. Jeśli występowały w przeszłości napady padaczkowe. Jeśli przebyłeś w ostatnim czasie zawał mięśnia sercowego (atak serca), masz zastoinową niewydolność serca lub niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi). Gdy stosujesz inne leki. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które planujesz przyjmować. Stosowanie leku Cognomem może powodować zmiany w działaniu, oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków: amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu; dantrolenu, baklofenu; cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, chininy, nikotyny; hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd); środków antycholinergicznych (stosowanych zwykle w leczeniu zaburzeń motoryki lub skurczów jelit); leków przeciwdrgawkowych (stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych); barbituranów (stosowanych głównie jako środki nasenne); agonistów dopaminergicznych (takich jak L-dopa, bromokryptyna); neuroleptyków (stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych); doustnych leków przeciwzakrzepowych. Jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią.