Heligen

Lek na receptę przeznaczony dla leczenia u dorosłych choroby refluksowej przełyku. Choroba związana z nieprawidłowym cofaniem się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (przewód łączący gardło  z żołądkiem), które wywołuje ból, stan zapalny oraz zgagę. Owrzodzenia górnej części jelit (choroba wrzodowa dwunastnicy) oraz żołądka (choroba wrzodowa żołądka). Wrzody, które są zakażone bakterią zwaną Helicobacter pylori. W przypadku potwierdzenia infekcji, konieczna może być terapia antybiotykami w celu wyleczenia zakażenia oraz umożliwiająca zagojenie wrzodu. Wrzody powodowane przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Heligen może być również zastosowany celem zapobiegania powstawaniu wrzodów w przypadku przyjmowania NLPZ. Zwiększone wydzielanie soku żołądkowego spowodowane przez guza zlokalizowanego w trzustce (zespół Zollingera i Ellisona).

Odpowiedni do stosowania u dzieci powyżej 1 roku życia i o masie ciała ≥ 10 kg: choroba refluksowa przełyku. Choroba związana z nieprawidłowym cofaniem się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem), które wywołuje ból, stan zapalny oraz zgagę. U dzieci objawy mogą przebiegać z zarzucaniem treści żołądka do jamy ustnej, nudnościami (wymioty) i słabym przyrostem masy ciała. Dzieci i młodzież w wieku powyżej 4 lat:  wrzody, które są zakażone bakterią zwaną Helicobacter pylori.

Dawkowanie:

Doustne. Lek Heligen należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Kapsułki można przyjmować z jedzeniem lub na pusty żołądek. Kapsułki należy połknąć w całości i popić połową szklanki wody. Nie należy żuć ani rozgryzać kapsułek. W przypadku trudności z połykaniem kapsułek: należy otworzyć kapsułkę, połknąć jej zawartość a następnie jak najszybciej popić pół szklanki wody. Dopuszcza się również umieszczenie zawartości kapsułki w szklance wody niegazowanej, w szklance soku z owoców cytrusowych (np. sok jabłkowy, pomarańczowy lub ananasowy) lub szklance nektaru jabłkowego. Należy pamiętać o wymieszaniu mieszaniny tuż przed wypiciem (mieszanka nie będzie klarowna). Mieszaninę należy wypić natychmiast lub w ciągu 30 minut. Aby upewnić się, że cały lek został wypity, należy nalać do tej samej szklanki wodę niegazowaną o objętości pół szklanki i wypić zawartość. Nie należy ani żuć ani rozgryzać stałych cząstek, które zawierają lek.

Możliwe skutki uboczne:

Częste działania niepożądane: ból głowy, zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, ból brzucha, zaparcia, wiatry (wzdęcia), mdłości (nudności), wymioty. Niezbyt częste działania niepożądane:  obrzęk stóp i kostek, zaburzenia snu (bezsenność), zawroty głowy, uczucie mrowienia i drętwienia, senność, uczucie wirowania (zawroty głowy), zmiany w wynikach testów laboratoryjnych sprawdzających czynność wątroby, wysypka, pokrzywka i świąd skóry, ogólne złe samopoczucie i brak energii. Rzadkie działania niepożądane: zaburzenia krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek, płytek krwi lub czerwonych krwinek) co może powodować osłabienie, siniaki i częstsze niż zwykle infekcje, reakcje alergiczne, czasami bardzo ciężkie, w tym obrzęk warg, języka i gardła, gorączka, świszczący oddech, niskie stężenie sodu we krwi, które może powodować osłabienie, wymioty i skurcze, podniecenie, splątanie lub depresja, zmiany odczuwania smaku, zaburzenia widzenia, takie jak nieostre widzenie, nagły świszczący lub płytki oddech (skurcz oskrzeli), suchość w jamie ustnej, zapalenie jamy ustnej, zakażenie zwane „grzybicą”, które może obejmować jelita i jest spowodowane przez grzyby, zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka powodująca zażółcenie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie, utrata włosów (łysienie), wysypka skórna pod wpływem słońca, bóle stawów lub bóle mięśni, ciężkie zaburzenia czynności nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek), wzmożone pocenie się. Bardzo rzadkie działania niepożądane: zmiany morfologii (składu) krwi, w tym agranulocytoza (niedobór pewnego rodzaju białych krwinek), agresja, widzenie, odczuwanie i słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), ciężkie choroby wątroby prowadzące do niewydolności wątroby oraz zapalenia mózgu, nagłe pojawienie się ciężkiej wysypki, pęcherzy lub łuszczenie się skóry, niekiedy z towarzyszącą wysoką gorączką i bólem stawów (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, toksyczna martwica rozpływna naskórka), osłabienie mięśniowe, powiększenie piersi u mężczyzn, małe stężenie magnezu we krwi, które może powodować osłabienie i skurcze mięśni. Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie powinien wpływać na sprawność psychomotoryczną. Niemniej jednak u niektórych osób po zastosowaniu leku mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia. Jeśli wystąpią, nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się żadnymi narzędziami, ani nie obsługiwać żadnych maszyn.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na na omeprazol, inny lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lansoprazol, rabeprazol, ezomeprazol) lub którykolwiek z pozostałych składników leku Heligen, zmniejszenie masy ciała bez wyraźnej przyczyny oraz trudności z połykaniem, ból żołądka lub niestrawność, wymioty (treścią pokarmową lub krwią), smoliste stolce (obecność krwi w stolcu), silną lub przedłużającą się biegunkę (omeprazol wiąże się z niewielkim wzrostem częstości występowania biegunki zakaźnej), ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Gdy przyjmujesz lek zwierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV), ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), digoksynę (lek stosowany w chorobach serca), diazepam (stosowany w leczeniu lęku, w rozluźnianiu mięśni i padaczce), fenytoinę (lek stosowany w leczeniu padaczki), warfarynę lub inne leki wpływające na krzepliwość krwi, ryfampicynę (stosowana w leczeniu gruźlicy), atazanawir (stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV), takrolimus (w przypadku przeszczepienia narządu), ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowane w leczeniu łagodnej depresji), cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego), sakwinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV), klopidogrel (stosowany w zapobieganiu tworzenia się zakrzepów). Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią.