Olanzapina

Olanzapina jest stosowana w leczeniu schizofrenii. Olanzapina jest skuteczna w długookresowym leczeniu podtrzymującym pacjentów, u których stwierdzono dobrą odpowiedź na leczenie w początkowej fazie terapii. Olanzapina jest wskazana w leczeniu średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii. U pacjentów, u których w terapii epizodu manii uzyskano dobrą odpowiedź na leczenie olanzapiną, olanzapina jest wskazana w celu zapobiegania nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej.

Dawkowanie

Dorośli

Schizofrenia: zalecana dawka początkowa olanzapiny wynosi 10 mg na dobę.

Epizod manii: dawka początkowa wynosi 15 mg na dobę podawana jako dawka pojedyncza w monoterapii lub 10 mg na dobę w terapii skojarzonej (patrz punkt 5.1).

Zapobieganie nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej: zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg/dobę. U pacjentów otrzymujących olanzapinę w leczeniu epizodu manii, aby zapobiec nawrotom, należy kontynuować leczenie tą samą dawką. W przypadku wystąpienia nowego epizodu manii, epizodu mieszanego lub epizodu depresji, należy kontynuować leczenie olanzapiną (w razie 2 potrzeby optymalizując jej dawkę), i jeżeli istnieją wskazania kliniczne – zastosować dodatkowe leczenie zaburzeń nastroju.

Działania niepożądane

Bardzo często: senność, zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia prolaktyny w osoczu (ginekomastia i mlekotok występują jednak rzadko). Często: eozynofilia, zwiększenie apetytu, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (u niektórych chorych znaczne, związane z kwasicą ketonową, śpiączką hiperosmolarną i zgonem), zwiększenie stężenia triglicerydów, cholesterolu i glukozy, cukromocz, zawroty głowy, akatyzja, parkinsonizm, dyskinezy, niedociśnienie ortostatyczne, zaparcia, suchość w ustach, przemijające, bezobjawowe zwiększenie aktywności AST i ALT, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, wysypka, astenia, zmęczenie. Niezbyt często: leukopenia, neutropenia, bradykardia z niedociśnieniem lub bez niego, wydłużenie odstępu QTc, nadwrażliwość na światło, utrata włosów, zwiększenie aktywności CPK, zwiększenie całkowitego stężenia bilirubiny. Częstość nieustalona: małopłytkowość, reakcja alergiczna, rozwój lub nasilenie cukrzycy sporadycznie związane z kwasicą ketonową lub śpiączką (w tym przypadki zakończone zgonem), hipotermia, napad drgawek (w większości przypadków u pacjentów z drgawkami lub czynnikami ryzyka ich wystąpienia), złośliwy zespół neuroleptyczny, dystonia, późna dyskineza, objawy odstawienne, częstoskurcz komorowy, migotanie komór, nagły zgon, zakrzep z zatorami, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, rabdomioliza, uczucie parcia na mocz, priapizm, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej. Po podaniu i.m. w postaci o standardowym uwalnianiu często występowały bradykardia, tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie tętnicze, ból w miejscu podania; niezbyt często zahamowanie zatokowe, hipowentylacja; ponadto mogą wystąpić inne działania niepożądane obserwowane po podaniu p.o. Po podaniu i.m. w postaci o przedłużonym uwalnianiu obserwowano zespół poiniekcyjny prowadzący do wystąpienia objawów przedawkowania olanzapiny (uspokojenie [od łągodnego do śpiączki], stan majaczeniowy [w tym splątanie, dezorientacja, pobudzenie, lęk i inne zaburzenia funkcji poznawczych], objawy pozapiramidowe, zaburzenia mowy, ataksja, agresja, zawroty głowy, osłabienie, nadciśnienie, drgawki]); inne działania niepożądane po podaniu leku w tej postaci występują zwykle z podobną częstością jak po podaniu p.o. Szczegółowe informacje dotyczące działań niepożądanych – patrz: zarejestrowane materiały producenta. W przypadku przedawkowania: częstoskurcz, pobudzenie lub agresywność, dyzartria, różne objawy pozapiramidowe, zaburzenia świadomości (od sedacji do śpiączki włącznie), rzadziej także inne objawy. Nie ma swoistego antidotum, stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące; nie zaleca się prowokowania wymiotów. Można wykonać płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany. W przypadku hipotonii nie należy stosować adrenaliny, dopaminy ani innych środków sympatykomimetycznych wykazujących aktywność β-agonistyczną, ponieważ mogą spowodować dalsze obniżenie ciśnienia tętniczego.

Szczegółowe informacje na stronie: leki.urpl.gov.pl