Paroxinor

Lek na receptę przeznaczony w stanach ciężkiej depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (nerwica natręctw); zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii; fobię społeczną, zaburzenia lękowe uogólnione oraz stres pourazowy.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Zaleca się podawanie leku raz na dobę, rano podczas posiłku. Tabletkę należy połykać w całości, nie żuć.   Uwaga! Należy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania leku. Leku nie należy odstawiać nagle - zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek lub wydłużanie odstępu między nimi. Ze względu na istniejące ryzyko samobójstwa w trakcie leczenia depresji (szczególnie na początku terapii), pacjenci powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci poniżej 18 lat - nie jest zalecane stosowanie w tej grupie pacjentów.   Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.   Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.   Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.   Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często: mdłości, zaburzenia czynności seksualnych. Często: brak apetytu, zwiększenie stężenia cholesterolu, zaburzenia snu (sennośc, bezsenność), pobudzenie, bóle głowy, zawroty głowy, drżenie ciała, niewyraźne widzenie, ziewanie, zaparcia, biegunki, suchości błony śluzowej jamy ustnej, pocenie się, osłabienie, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: krwawienia, głównie w obrębie skóry i błon śluzowych (w większości wybroczyny), splątanie, omamy, powolne i/lub mimowolne ruchy, przyspieszenie rytmu serca, przejściowe podwyższenie lub obniżenie ciśnienia tętniczego, rozszerzenie źrenic, wysypki skórne, świąd, zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu. Rzadko: zmniejszenie stężenia sodu we krwi, reakcje maniakalne, lęk, uczucie oderwania od własnej osoby (depersonalizacja), napady paniki, niepokój ruchowy i uczucie niemożności usiedzenia na jednym miejscu, drgawki, zwolnienie rytmu serca, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, bóle stawowe, bóle mięśniowe, pojawienie się wydzieliny z brodawki sutkowej   Występowanie po zastosowaniu leku takich działań niepożądanych jak np. senność, zwroty głowy, zaburzenia widzenia, może stwarzać niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów oraz obsługą maszyn, szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadrważliwość na paroksetynę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, jaskrę, schorzenia nerek i/lub wątroby, padaczkę, skłonność do drgawek, choroby serca, cukrzycę.   Gdy przyjmujesz leki należące do grupy inhibitorów monoaminooksydazy - MAO (podczas zmiany leczenia inhibitorami MAO na leczenie paroksetyną lub odwrotnie konieczny jest co najmniej 2-tygodniowy odstęp), doustne leki przeciwzakrzepowe (jednoczesne stosowanie paroksetyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych może prowadzić do nasilenia działania przeciwzakrzepowego i zwiększenia ryzyka krwotoku), neuroleptyki i inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy, leki przeciwarytmiczne, preparaty dziurawca, leki zawierające lit, tryptany, cymetydynę, dekstrometorfan, preparaty zawierające prekursory serotoniny (L-tryptofan, oksytryptan). Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Stosowanie leku w okresie ciąży ograniczone jest do przypadków, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Lek nie należy stosować w okresie karmienia piersią.