Rasoltan HCT

Wskazania: Lek obniżający ciśnienie tętnicze. Preparat złożony zawierający antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) oraz lek o działaniu moczopędnym (hydrochlorotiazyd).

Działanie: Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne: losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II lub sartanami. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II co uniemożliwia ich wiązanie z angiotensyną II i hamuje jej działanie (leki z tej grupy często oznaczane są skrótem ARB, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin II Receptor Blockers). Agiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie losartanu, podobnie jak innych sartanów, skutecznie przeciwdziała efektom działania angiotensyny II i prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W odróżnieniu od leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, sartany nie nasilają efektów zależnych od bradykininy, np. kaszlu. Sartany stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego.

Drugą substancją czynną preparatu jest hydrochlorotiazyd, diuretyk tiazydowy o działaniu moczopędnym, zwiększający objętość wydalanego moczu. Powoduje zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co skutkuje nasileniem wydalania sodu z moczem i zwiększeniem objętości wydalanej wody. Zwiększonemu wydalaniu sodu towarzyszy zwiększone wydalanie potasu, magnezu i chloru, natomiast zmniejsza się wydalanie wapnia. Utrata potasu z moczem jest mniej nasilona w obecności losartanu. Działanie tiazydów prowadzi także do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego.

Działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu jest silniejsze niż w przypadku zastosowania każdego ze składników w monoterapii. Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 3.– 4. tygodni od rozpoczęcia stosowania preparatu.

Dawkowanie:

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletkę można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając szklanką wody. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze: 1 tabletka (50 mg + 12,5 mg) 1 raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę dobową do 1 tabletki (100 mg + 25 mg) przyjmowanej 1 raz na dobę (jest to zarazem dawka maksymalna). Działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się zwykle w ciągu 3–4 tygodni stosowania preparatu.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki początkowej u chorych z zaburzeniami czynności nerek jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 30 ml/min. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Nie zaleca się stosowania preparatu u chorych poddawanych hemodializom.

Przez zastosowaniem preparatu należy wyrównać niedobory sodu i zapewnić odpowiednie nawodnienie (wyrównać niedobory płynów).

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku występowania ciężkich zaburzeń czynności wątroby, cholestazy (zastój żółci) oraz zaburzeń powodujących niedrożność dróg żółciowych).

U chorych w podeszłym wieku zwykle nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.

Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w tej grupie wiekowej.

Szczegółowe informację znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania leku.