Symquel XR

Lek jest stosowany do leczenia wielu chorób,takich jak: schizofrenia: kiedy pacjent słyszy lub odczuwa nieistniejące głosy i rzeczy, wierzy w rzeczy,które nie są prawdziwe lub jest nadmiernie podejrzliwy, zaniepokojony, zagubiony, ma poczucie winy, napięcia lub depresji; mania: kiedy pacjent może być bardzo pobudzony, podniecony, rozentuzjazmowany lub nadmiernie aktywny albo ma ograniczoną zdolność krytycznej oceny, przy tym bywa agresywny lub przejawia zachowania destrukcyjne; choroba afektywna dwubiegunowa i ciężkie epizody depresyjne w przebiegu dużej depresji: kiedy pacjent odczuwa silny smutek lub załamanie, ma poczucie winy, brak energii i apetytu lub zaburzenia snu. W przypadku leczenia ciężkich epizodów depresyjnych w przebiegu dużej depresji, lek Symquel XR będzie stosowany jednocześnie z innym lekiem.Lek Symquel XR zawiera substancję nazywaną kwetiapiną. Należy ona do grupy leków nazywanych lekami przeciwpsychotycznymi. 

Dawkowanie:

Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę, czas oraz okres stosowania ustala lekarz. Tabletki należy przyjmować raz na dobę. Tabletek nie należy dzielić, żuć ani kruszyć. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Tabletki należy przyjmować bez pokarmu (przynajmniej godzinę przed posiłkiem lub wieczorem przed pójściem spać); lekarz określi, kiedy. Nie należy spożywać soku grejpfrutowego podczas stosowania leku Symquel XR. Może on wpływać na sposób działania leku. Nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej, nie należy przerywać stosowania leku, jeśli lekarz tak nie zdecyduje.

Możliwe skutki uboczne:

Bardzo często: zawroty głowy (mogące powodować upadki), ból głowy, suchość w ustach, uczucie senności (może ustępować podczas dalszego stosowania leku Symquel XR) (może powodować upadki), objawy odstawienne (objawy, które mogą wystąpić po przerwaniu stosowania leku Symquel XR), w tym trudności w zasypianiu (bezsenność), nudności, bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy i rozdrażnienie, przybieranie na wadze, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmiany stężenia trójglicerydów w surowicy krwi, zmiany stężenia cholesterolu całkowitego (głównie cholesterolu frakcji LDL), zmniejszenie stężenia cholesterolu frakcji HDL. Często: przyspieszenie czynności serca, kołatanie serca, zatkany nos, zaparcia, dolegliwości żołądkowe (niestrawność), wymioty, osłabienie, omdlenia (mogą prowadzić do upadków), obrzęki rąk lub nóg, spadki ciśnienia podczas wstawania, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, niewyraźne widzenie, nieprawidłowe ruchy mięśni, w tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu, drżenia, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu, nieprzyjemne sny i koszmary senne, zwiększone uczucie głodu, uczucie rozdrażnienia, zaburzenia mowy i języka, myśli samobójcze i pogłębienie depresji, zmniejszenie liczby krwinek białych obojętnochłonnych, zwiększenie liczby granulocytów eozynochłonnych, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie aktywności enzymów tarczycy, zwiększenie stężenia hormonu tyreotropowego, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych w surowicy krwi, gorączka, skrócenie oddechu (duszność), zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi. Niezbyt często: napady drgawek, reakcje uczuleniowe, które mogą obejmować guzki (pęcherze) na skórze, obrzęki skóry i okolicy ust, nieprzyjemne odczucia w obrębie nóg, utrudnione połykanie, niekontrolowane ruchy, głównie mięśni twarzy lub języka, zaburzenia seksualne, znaczące zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (anemia),obniżona ilość płytek krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, niedoczynność tarczycy, zmniejszony poziom jednego z hormonów tarczycy, cukrzyca lub nasilenie istniejącej cukrzycy, wydłużenie odcinka QT, zmniejszenie częstości akcji serca. Rzadko: wysoka temperatura ciała (gorączka), długo utrzymujący się ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej, przyspieszony oddech, pocenie się, sztywność mięśni, uczucie senności lub omdlenia, zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka), zapalenie wątroby, długotrwała i bolesna erekcja (priapizm), obrzęk piersi i niespodziewane wydzielanie mleka (mlekotok), zaburzenia miesiączkowania, zakrzepy żylne szczególnie w nogach, mówienie przez sen i zaburzenia odżywiania związane ze snem, stan zapalny trzustki (zapalenie trzustki), niska temperatura ciała (hipotermia), zespół metaboliczny, znaczne zmniejszenie jednego z typów białych krwinek (agranulocytoza), zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi; bardzo rzadko: ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze(choroba zwana zespołem Stevensa-Johnsona), ciężkie reakcje uczuleniowe (zwane anafilaktycznymi), które mogą powodować trudności w oddychaniu lub wstrząs, szybko pojawiający się obrzęk skóry, zazwyczaj dookoła oczu, ust lub gardła (obrzęk naczynioruchowy), nieprawidłowe wydzielanie hormonu, który reguluje objętość moczu, rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni (rabdomioliza); inne: ciężkie schorzenie skóry zwane martwicą toksyczno-rozpływną naskórka (silna wysypka obejmująca zaczerwienienie, łuszczenie i powstawanie pęcherzy - przypomina ciężkie poparzenie) i rumień wielopostaciowy (nieregularne czerwone wykwity na skórze rąk i nóg), neutropenia, zespół odstawienny u noworodków po narażeniu na działanie kwetiapiny w trzecim trymestrze ciąży. Tabletki mogą powodować senność. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki pacjent nie upewni się, jak lek na niego wpływa.

Poinformuj lekarza:

Jeśli masz uczulenie na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Jeśli jesteś w podeszłym wieku. Przebyłeś udar mózgu. Jeśli występują u Ciebie lub w Twojej rodzinie: zaburzenia rytmu serca, zakrzepy. Jeśli masz: cukrzycę, padaczkę, depresję, zaburzenia wątroby, niskie ciśnienie krwi, zapalenie trzustki, małą liczbę białych krwinek. Jeżeli wystąpią zmiany poziomu lipidów.  Jeśli jesteś w grupie ryzyka wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc. Jeśli nie tolerujesz niektórych cukrów. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które planujesz przyjąć. Nie należy przyjmować leku Symquel XR, jeśli stosujesz: niektóre leki stosowane w leczeniu HIV; leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych); erytromycynę lub klarytromycynę (stosowane w zakażeniach);nefazodon (stosowany w leczeniu depresji). Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli przyjmujesz: leki przeciwpadaczkowe (takie jak fenytoina lub karbamazepina); leki przeciwnadciśnieniowe; barbiturany (leki stosowane w zaburzeniach snu); ryfampicynę (lek stosowany w gruźlicy); tiorydazynę (inny lek przeciwpsychotyczny); inne neuroleptyki, klasy Ia i III przeciwarytmiczne, halofantrynę, lewometadyl etylu, mezorydazynę, tiorydazynę, pimozyd, sparfloksacyne, gatifloksacynę, moksyfloksacynę, dolansetron mesylu, meflokinę, sertindol lub cyzapryd; walproinian i pacjentem jest młody dorosły lub dziecko; leki, które mają wpływ na rytm serca, na przykład leki powodujące zaburzenia elektrolitów (zmniejszone stężenie potasu lub magnezu), takie jak leki moczopędne (odwadniające) lub pewne antybiotyki (leki stosowane w zakażeniach).  Gdy jesteś w ciąży lub ją podejrzewasz oraz gdy karmisz piersią.