Tertensif SR

 

Lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego.

Dawkowanie:

Doustnie, najlepiej rano. Tabletkę należy połknąć w całości popijając wodą. Tabletki nie należy żuć. Pokarm nieznacznie przyspiesza wchłanianie, ale nie wpływa na ilość wchłoniętego leku.   Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności, nie zaleca się stosowania preparatu Tertensif SR u dzieci oraz młodzieży.   Uwaga! Przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić stężenie sodu, a następnie regularnie je kontrolować. Utrata potasu z hipokaliemią stanowi duże ryzyko związane ze stosowaniem leków moczopędnych tiazydowych i leków o podobnym działaniu. Należy zapobiegać rozwojowi hipokaliemii, szczególnie u pacjentów, u których ryzyko jej wystąpienia jest największe, np. u osób w podeszłym wieku, niedożywionych, leczonych wieloma lekami, u pacjentów z marskością wątroby z obrzękami i wodobrzuszem, z chorobą naczyń wieńcowych i niewydolnością serca. Częstsze oznaczanie stężenia potasu w osoczu jest konieczne we wszystkich przedstawionych powyżej sytuacjach. Pierwsze oznaczenie stężenia potasu w osoczu wykonuje się w pierwszym tygodniu leczenia. W przypadku stwierdzenia hipokaliemii konieczne jest uzupełnienie potasu.  

Możliwe skutki uboczne:

Hipokaliemia (stężenie potasu w osoczu ≤3,4 mmol/l), uczucie zmęczenia, zawroty głowy przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą, nudności, wymioty, zaparcia, suchość błon śluzowych jamy ustnej, męczliwość, parestezje (zaburzenia czucia). Grudkowo-plamiste wysypki, plamica (reakcje nadwrażliwości u pacjentów skłonnych do alergii oraz reakcji astmatycznych). Bardzo rzadko zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia czynności wątroby.  Lek może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów antydopingowych u sportowców.   Indapamid nie ma wpływu na szybkość reakcji, jednakże mogą wystąpić różne objawy związane ze zmniejszeniem ciśnienia krwi, zwłaszcza na początku leczenia lub podczas stosowania dodatkowo innego leku przeciwnadciśnieniowego. W takiej sytuacji zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych może być zaburzona.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na indapamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą (ze względu na zawartość laktozy w preparacie, pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub z niedoborem laktazy typu Lapp nie powinni stosować tego preparatu), schorzenia wątroby i/lub nerek, obniżony poziom potasu w surowicy (hipokaliemię).   Gdy przyjmujesz inne leki obniżające ciśnienie tętnicze krwi, środki mogące obniżać stężenie potasu w surowicy, metotreksat, preparaty naparstnicy (hipokaliemia jest czynnikiem usposabiającym do wystąpienia objawów toksyczności glikozydów naparstnicy), leki przeciwarytmiczne, sole litu, leki przeciwdepresyjne, środki przeczyszczające, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki sterydowe. Ponadto należy poinfromować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, należy unikać stosowania leków moczopędnych u kobiet w ciąży. Nigdy nie należy ich stosować w celu leczenia fizjologicznych obrzęków występujących w czasie ciąży. Leki moczopędne mogą powodować niedokrwienie płodowo-łożyskowe z ryzykiem zaburzenia wzrostu płodu. Karmienie piersią nie jest zalecane (indapamid przenika do pokarmu kobiecego).