Endoxan

Endoxan, 50 mg, 50 drażetek

Endoxan to lek przeciwnowotworowy stosowany w chemioterapii nowotworów.

Skład Endoxan:

Substancja czynna: cyklofosfamid. 1 drażetka zawiera: 50 mg Cyclophosphamidum (cyklofosfamid) w postaci cyklofosfamidu jednowodnego w ilości 53,5 mg. Substancje pomocnicze: rdzeń drażetki - skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, wapnia fosforan dwuwodny, talk, magnezu stearynian, żelatyna, glicerol. Otoczka - sacharoza, talk, tytanu dwutlenek, wapnia węglan, glikol polietylenowy 35 000, krzemu dwutlenek, poliwinylopirolidon 25, sól sodowa karboksymetylocelulozy, polisorbat 20, wosk (Montan glycol wax) 

Właściwości:

Endoxan bazuje na aktywności cyklofosfamidu, którego metabolity działają alkilująco w stosunku do makrocząsteczek biologicznych, w szczególności do DNA, przez co dochodzi do ich chemicznej modyfikacji. Alkilacja powoduje fragmentację łańcuchów DNA, zaburzenia syntezy kwasów nukleinowych (DNA i RNA) oraz białek. W rezultacie lek Endoxan prowadzi do śmierci chorej komórki.

Wskazania:

Lek Endoxan służy do stosowania w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym ostrej lub przewlekłej białaczki limfoblastycznej lub limfocytowej, białaczki szpikowej, chłoniaka Hodgkina, chłoniaka nieziarniczego, szpiczaka mnogiego, raka jajnika, raka piersi, drobnokomórkowego raka płuc, nerwiaka niedojrzałego (neuroblastoma), mięsaka Ewinga, mięśniakomięsaka prążkowanego u dzieci, kostniakomięsaka, ziarniniaka Wegenera oraz w leczeniu immunosupresyjnym w przeszczepach organów, jako bodziec warunkujący, poprzedzający alogeniczne przeszczepienie szpiku kostnego (ciężka anemia aplastyczna, ostra białaczka szpikowa i ostra białaczka limfoblastyczna, przewlekła białaczka szpikowa).

Przeciwwskazania:

Uczulenie (nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie należy stosować leku w ciąży, szczególnie w I trymestrze. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią. Nie stosować w razie czynnych zakażeń, znacznego zahamowania czynności szpiku kostnego (szczególnie po wcześniejszym stosowaniu leków cytotoksycznych i/lub radioterapii), w zapaleniu pęcherza moczowego i obturacji (zmniejszenie drożności) dróg moczowych.

Działania niepożądane:

Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku i zaburzenia hematologiczne: leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukocytów] w morfologii krwi), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutrofilów] w morfologii krwi), a także związane z nimi zakażenia, gorączka neutropeniczna i rzadziej zapalenie płuc i sepsa. Bardzo często: nudności i wymioty, łysienie, zapalenie pęcherza moczowego (bardzo rzadko krwotoczne zapalenie pęcherza mogące doprowadzić do zgonu), występowanie krwinek czerwonych (erytrocytów) w moczu. Często: dreszcze, zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, zapalenie błon śluzowych. Niezbyt często lub rzadko: niedokrwistość, małopłytkowość, krwawienia, reakcje nadwrażliwości, odwodnienie, biegunka, zapalenie jamy ustnej i/lub gardła, jadłowstręt, anoreksja, zaparcia, wysypka, stan zapalny skóry, świąd, trwała utrata włosów, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie stężenia bilirubiny, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby), ból w klatce piersiowej, zaburzenia czynności serca (przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu, kardiomiopatia, niewydolność serca, zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory, zmiany w EKG), zaburzenia owulacji (w tym nieodwracalne), brak miesiączki, zaburzenia spermatogenezy. Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów (raka pęcherza moczowego, zespołów mielodysplastycznych, ostrej białaczki). Bardzo rzadko: zaburzenia oddechowe (duszność, kaszel, skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, zwłóknienie płuc, wysięk do opłucnej, niewydolność oddechowa, ciężki ostry zespół oddechowy [ARDS]), choroba zakrzepowo–zatorowa, zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zespół hemolityczno–mocznicowy, zmiany ciśnienia tętniczego, dusznica bolesna, zapalenie mięśnia sercowego, migotanie przedsionków/komór, zawał serca, krwotoczne zapalenie okrężnicy, krwotoczne zapalenie trzustki, puchlina brzuszna, zespół zamknięcia żył wątrobowych, powiększenie wątroby, żółtaczka, rozpad mięśni prążkowanych, niewydolność nerek, zatrzymanie płynów, zapalenie śródmiąższowe i stwardnienie ściany pęcherza, zespół niedostatecznego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH). Bardzo rzadko zespół rozpadu guza, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), stany splątania, drgawki, zaburzenia czuciowe (parestezje), upośledzenie wzroku, zapalenie spojówek, bóle głowy, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. zapalenie żyły, rumień, ból). Bardzo rzadko możliwe niebezpieczne dla życia reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs anafilaktyczny), zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, odbarwienia dłoni, paznokci i spodu stóp, rumień na obszarze napromienianym.

Dawkowanie:

Dawkę dobiera indywidualnie dla pacjenta lekarz. Zazwyczaj w leczeniu długotrwałym stosuje się dawkę 3-6 mg/kg masy ciała, w leczeniu przerywanym 10-15 mg/kg masy ciała, a w leczeniu przerywanym dużymi dawkami np. 20-40 mg/kg masy ciała.

Szczegółowe informację znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania