Insulin Lantus

Lek na receptę stosowany w czasie leczenia cukrzycy zarówno u dorosłych, młodzieży jak i u dzieci powyżej 6 roku życia, która wymaga leczenia insuliną.

Dawkowanie:

Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Preparat należy podawać podskórnie w powłoki brzuszne, udo lub mięsień naramienny. Preparatu nie należy podawać dożylnie.   Fiolki zamknięte przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Unikać bezpośredniego kontaktu produktu Lantus z zamrażalnikiem lub pojemnikiem zawierającym substancję zamrażającą. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Produkt po otwarciu może być przechowywany maksymalnie 4 tygodnie w temperaturze nie przekraczającej 25°C. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Zaleca się zanotowanie na opakowaniu daty pierwszego użycia fiolki.

Możliwe skutki uboczne:

Hipoglikemia jest najczęstszym działaniem niepożądanym. Hipoglikemia objawia się zlewnymi potami, zimną bladą skórą, pobudzeniem nerwowym lub drżeniami, niepokojem, nienaturalnym uczuciem zmęczenia lub osłabienia, stanem splątania, upośledzeniem koncentracji, sennością, uczuciem silnego głodu, zaburzeniami widzenia, bólem głowy, nudnościami i kołataniem serca. Obrzęki i zaburzenia widzenia mogą pojawić się na początku leczenia. Miejscowe reakcje uczuleniowe (zaczerwienie, obrzęk i świąd w miejscu wstrzyknięcia) mają zwykle charakter przejściowy i znikają w trakcie trwania terapii. Uogólnione reakcje uczuleniowe występują bardzo rzadko. Jeżeli nie zmienia się miejsca wstrzyknięć to w tym miejscu może dojść do lipodystrofii (zaniku tłuszczowej tkanki podskórnej). W przypadku wystąpienia innych, niewymienionych objawów niepożądanych, należy o nich poinformować lekarza.   Zdolność do koncentracji i szybkość reakcji pacjentów z cukrzycą może ulec upośledzeniuw następstwie hipoglikemii lub hiperglikemii oraz z powodu pogorszenia widzenia. Należy skontaktować się z lekarzem w celu dokładnego rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń w przypadku występowania częstych stanów hipokglikemii lub w przypadku trudności w rozpoznawaniu jej objawów.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na insulinę glargine lub pozostałe składniki preparatu, choroby wątroby i/lub nerek.   Gdy przyjmujesz doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory momoaminooksydazy MAO, nieselektywne leki blokujące receptory beta adrenergiczne, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, salicylany, steroidy anaboliczne, sulfonamidy. Leki te mogą zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę. Natomiast przyjmowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, tiazydów, glukokortykosteroidów, hormonów tarczycy czy symaptykomimetyków może prowadzić do zmniejszenia zapotrzebowania na insulinę. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą maskować objawy hipoglikemii.