blizny

Blizny powstałe na skórze są wynikiem różnych urazów lub „pamiątką” po zabiegu operacyjnym. Trwałe znamiona wytwarzają się gdy uraz sięga głębokich warstw skóry. Po zagojeniu uszkodzonych tkanek uwidaczniają się ich ubytki, niezdolne do regeneracji. Są osoby, które łatwo ulegają urazom, a ich skóra ma predyspozycje do powstawania blizn.  Co warto o nich wiedzieć?

Kształt blizn jest zależny od wielu czynników. Pierwsza charakterystyka to ta czy powstały w wyniku np. oparzenia, skaleczenia, po cięciu nożem, zmiażdżeniu. Druga ma związek z miejscem na ciele, gdyż w niektórych lokalizacjach skórnych blizny powstają bardzo łatwo, a ma to związek z grubością skóry – im cieńsza tym łatwiej o trwały ślad. Trzecia zależność dotyczy czasu trwania gojenia. Czwarta-  indywidualne skłonności i predyspozycje skóry.
Blizny po skaleczeniu nożem są tak cienkie, że nie rzucają się zbytnio w oczy, szczególnie gdy umiejscowione są na naturalnych bruzdach czy fałdach skórnych. Bardziej widoczne są blizny płaszczyznowe czyli takie, których powierzchnia jest nierówna, a kolor skóry w tym miejscy nie jest jednolity. Tego typu blizny powstają najczęściej w wyniku ciężkich urazów – zmiażdżeniu, oparzeniu. Blizna początkowo zawsze ma kolor różowy, po czasie blednie i przybiera zabarwienie perłowe. Blizna nie zawiera pierwotnego, naturalnego barwnika skóry, dlatego jej odcień już nigdy nie zasymiluje się ze skórą i zawsze będzie się od niej różnił. Poza tym na bliźnie nigdy nie pojawia się owłosienie, nawet jeśli głęboki ślad znajduje się w miejscu pełnym owłosienia.

Rodzaje blizn

• Blizny przerostowe najczęściej pojawiają się u dzieci. Czasem również u dorosłych. Pojawiają się na skutek zmian pooperacyjnych bądź urazów. Formowanie takiej blizny może trwać nawet rok. W tym czasie blizna goi się, nabiera kształtu, zabarwienia. Na początku takie blizny są zwykle twarde, pogrubione, a więc bardzo widoczne. Niekiedy mogą też swędzieć lub piec. Przez dłuższy czas mają czerwonawy kolor. Jednak z czasem jaśnieją, miękną i co najważniejsze, stają się mało widoczne, a swędzenie i ból całkiem ustępują.
• Blizny przerosłe mają silny związek z procesem ich gojenia. Powstają na skutek zaburzenia tego procesu, np. w przypadku gdy doszło do zakażenia rany czy jej rozdrapania. Takie blizny są szerokie, a przez co widoczne. Jeśli znajdują się w miejscu zgięcia stawów, mogą znacznie utrudnić chodzenie, czy poruszanie się. 
• Keloidy to blizny, które narastają po zagojenia się rany. Tworzą się narośla ponad poziomem otaczającej bliznę skóry i mają kształt wybrzuszeń. Często na takie znamiona używa się określenia „bliznowce”. Ich powstawanie ma związek z nadmierną produkcją kalogenu kiedy dochodzi właśnie do ran czy uszkodzeń. Bliznowce najczęściej tworzą się na ramieniu i w okolicy uszu ale mogą tez powstawać w innych miejscach.
• Przykurcze bliznowate powstają stosunkowo rzadko ale gdy już pojawią się na skórze wyglądają jeszcze mniej estetycznie niż pozostałe blizny. Tworzą się na skutek silnych urazów powodujących duży ubytek skórny. Wówczas niektóre blizny przyciągają do siebie wszystkie brzegi skórny i powstają przykurcze. Niestety, co jest częste w takim wypadku, przykurcze przyciągają do siebie także ścięgna i mięśnie, a to znacznie utrudnia prawidłowe poruszanie się. Przykurcze bliznowate należy leczyć operacyjnie.
  Blizny to niechciana pamiątka na całe życie. Niektóre są mało widoczne, innych niestety nie sposób nie dostrzec. Cześć z nich można usunąć operacyjnie jednak jeśli blizny nie są bardzo dokuczliwe, co dotyczy ich kształtu, wielkości i nie szpecą widocznych części ciała, np. twarzy i nie utrudniają funkcjonowania, można z nimi normalnie żyć.